احیاء دانش بومی برداشت سنتی آب کشاورزی (گاوچاه) در ایران، الگویی کارآفرینانه

روستاییان و کشاورزان ایران از دیرباز با دریافت محدودیت منابع آب برای کشاورزی سعی در ابداع و استفاده از روش‌های مناسب برای مهیا نمودن آب برای کشت و زرع خود بودند. در این راستا معرفی قنات (کاریز) به‌عنوان نمونه‌ای بارز از بروز و ظهور دانش روستاییان ایران در سطح جهانی، نشانگر بلوغ تمدن ایرانیان در این جغرافیا هست. این تحقیق سعی دارد به بررسی و معرفی یکی از جلوه‌های دانش بومی روستاییان فلات مرکزی ایران در استحصال آب برای کشاورزی بپردازد. مفهوم گاو چاه دلایل، ضرورت‌ها و به‌خصوص ویژگی‌های دانش موجود در آن، می‌تواند به‌نوعی بازگوکننده فرهنگ، تمدن و دانش ایرانیان در این منطقه خشک باشد. گاو چاه حاج ابراهیم در بخش ورزنه شهرستان اصفهان به دلیل قرار گرفتن در خشک‌ترین قسمت این شهرستان و مواجهه همیشگی و دائمی با پدیده خشک‌سالی ازیک‌طرف بیانگر نبوغ ایرانیان در گذشته و از سوی دیگر احیای مجدد آن توسط یک کشاورز (حاج ابراهیم) بیانگر نکته‌سنجی، سازگاری و تطابق و نوآوری به‌روز کشاورزان ایران در استفاده از مزیت‌های فرهنگی و سنتی در جهت توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی خود و البته منطقه موردنظر هست. استفاده از رویکردهای کارآفرینانه به خصوص ایجاد شغل های پایدار در زمینه توسعه گردشگری می تواند یکی از زمینه های مثبت  به کارگیری چنین رویکردی در شرایط سخت  و کمبود آب در منطقه باشد. توجه به زمینه‌های دانشی و حمایت نه الزاماً مادی از احیاگران این سنن مورد تاکید است.

Revival of Indigenous Knowledge Traditional Harvesting of Agricultural Water (Cow Wells) in Iran, an Entrepreneurial Model

Iranian peasants and farmers have long sought to devise and use appropriate methods to provide water for their cultivation by limiting water resources for agriculture. Studying the different traditional methods of water extraction in the central plateau of Iran, which faced with more serious limitations, can help to identify their indigenous knowledge in this regard. The prominence of the emergence of the knowledge of Iranian peasants worldwide indicates the maturity of Iranian civilization in this geography. Although, in some parts of Iran, with a little more detailed exploration and examination, clear examples of this kindcan be observed. Therefore, this study attempts to investigate and introduce one of the manifestations of indigenous knowledge of villagers of central plateau of Iran in water extraction for agriculture. The concept of cowwells especially reasons, necessities and especially the characteristics of the knowledge contained therein can be a reflection of Iranian culture, civilization and knowledge in this arid region. The cowwells of Haj Ibrahim in Varzaneh district in Isfahan township due to being in the driest part of the Iran and the constant exposure to drought on the one hand reflects the genius of Iranians in the past and also on the other hand, its revived by a farmer (Haj Ibrahim) indicated of adaptation of innovation for Iranian farmers’ to takes advantage of its traditional cultural and economic and social benefits for achieve the sustainable development in this region. The use of entrepreneurial approaches, especially the creation of sustainable jobs in the field of tourism development for themselves and others can be one of the positive aspects of using such an approach in difficult conditions and water shortages in the region. Continuing to pay attention to traditional cultural heritage, and especially to the underlying knowledge base, along with the need to support not only the material but the spiritual revival of these traditions, may be the result and suggestion of the present study.