واکاوی شاخص‌های حکمرانی خوب در دانش بومی قنات قصبه گناباد

درهم‌تنیدگی‌های موجود در سیستم‌های طبیعی انسانی، منجر به توجه به رویکرد حکمرانی آب شده است. حکمرانی خوب، نظریه‌ای است که بر مبنای رویکرد حکمرانی شکل‌گرفته و برای دستیابی به آن، شاخص‌های متعددی توسط پژوهشگران مختلف و با توجه به شرایط حاکم بر منطقه و یا سیستم‌های آبی موردنظر ارائه ‌شده است. قنات یکی از مهم‌ترین ابتکارات ایرانیان در مواجهه با مسئله کمیابی آب است. قنات قصبه گناباد نیز از قدیمی‌ترین قنات‌های احداث ‌شده در ایران محسوب می‌شود که دانش بومی به کار گرفته ‌شده در آن منجر به دوام چند هزارساله این سازه عظیم شده است. آنچه که در دانش بومی مسائل آبی بصورت عمده به آن توجه شده است ابعاد فنی و سازه‌ای بوده است درحالی‌که دانش بومیِ حکمرانی و مدیریت آب در ایران، از غنای بسیاری برخوردار است که متاسفانه بسیار کمتر به آن توجه شده است. با توجه به‌ضرورت بررسی دانش بومی از یک‌سو و لزوم بررسی اصول حکمرانی خوب از سوی دیگر، پژوهش حاضر درصدد است تا ضمن پیوند دانش بومی حکمرانی آب در ایران با رویکرد نوین حکمرانی آب، به تبیین و واکاوی شاخص‌های حکمرانی خوب در حکمرانی مبتنی بر دانش بومی قنات قصبه گناباد بپردازد. برای دستیابی به اهداف پژوهش، از منابع کتابخانه‌ای و روش تحلیل تطبیقی استفاده ‌شده است. نتایج مطالعات، بیانگر وجود هفت مورد از شاخص‌های حکمرانی خوب شامل مشارکت، سازگاری، شفافیت، مسئولیت‌پذیری، اجماع‌محوری، حاکمیت قانون و کارآمدی و اثربخشی در دانش بومی حکمرانی این قنات است. لازم به ذکر است که واکاوی انواع همکاری‌ها در ساختار مشارکت‌محور حکمرانی و مدیریت آب قنات قصبه گناباد خود نیازمند پژوهشی مجزا است.

Investigating Principles of Good Governance in Tacit Knowledge of Qasabeh Gonabad Qanat

The complexity of humannatural systems has drawn attentions towards governance approaches, based on which is the Good Governance Theory. Scholars have proposed various principles for achieving good governance given the contextual conditions. Qanat is one of the most significant innovations of Iranian in dealing with water scarcity. Being one of the oldest Qanats in the country, Qasabeh Gonabad Qanat survived through thousands of years, benefiting from tacit knowledge. Despite richness of Iranian tacit knowledge, only technical and structural dimensions have received proper attention. Thus, due the necessity of studying tacit knowledge and good governance principles, the present study adopted library research and comparative analysis method and tried to link Iranian tacit knowledge to water governance approaches along with investigating principles of good governance in tacit knowledge in Qasabeh Gonabad Qanat. Our results indicated presence of several good governance principles including collaboration, adaptability, transparency, accountability, consensus oriented, rule of law and efficiency and effectiveness in the tacit knowledge of this Qanat.