رابطه امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی

زمینه و هدف: خانواده یک نظام اجتماعی طبیعی است که در همه مراحل تکوین آن، زوجین خرده نظام اصلی بوده و عوامل متعددی مانند امیدواری و شادکامی در رضایت زناشویی آن ها موثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی دانشجویان متاهل دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام گرفت.روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان متاهل دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1393 تشکیل میدادند که 150 دانشجوی متاهل (80 زن و 70 مرد) به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس امیدواری شنایدر، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در spss-16 استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین امیدواری و شادکامی با رضایت زناشویی دانشجویان متاهل همبستگی مثبت معناداری وجود داشت (0/01>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که 13 درصد از کل واریانس رضایت زناشویی به وسیله متغیرهای امیدواری و شادکامی پیش بینی می شود.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که با افزایش امید و شادکامی بر سطح رضایت زناشویی دانشجویان متاهل افزوده می شود. بنابراین با توجه به اهمیت رضایت زناشویی دانشجویان متاهل و تعیین نقش امیدواری و شادکامی در پیش بینی آن، لزوم توجه به آگاه کردن دانشجویان متاهل در رابطه با امیدواری و شادکامی مطلوب ضرورت مییابد.