بررسی ارتباط خود شفقتی با بهزیستی روانشناختی در مبتلایان به مولتیپل‌اسکلروزیس با میانجی‫ گری احساس تنهایی اجتماعی

زمینه و هدف: تنهایی یک تجربه معمول در افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ms) است که با پیامدهای روانشناختی قابل توجهی ارتباط دارد، بر همین اساس بررسی وضعیت روانی اجتماعی این افراد، امر مهمی است. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی احساس تنهایی اجتماعی در رابطه بین خودشفقتی و بهزیستی روانشناختی در بیماران مبتلا به ms بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی همبستگی، 220 نفر از بیماران مبتلا به ام اس به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف فرم کوتاه (pwbs)، مقیاس شفقت به خود (scs) و مقیاس تنهایی اجتماعی (sls) استفاده شد. دادهها به روش همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای spss-23 و amos-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که خودشفقتی، همبستگی مثبت معنادار با بهزیستی روانشناختی (0/66 = p>0/01 ,r) و همبستگی منفی معنادار با احساس تنهایی اجتماعی (p>0/01r =، 0/63)داشت. همچنین بین احساس تنهایی اجتماعی با بهزیستی روانشناختی (p>0/01r= 0/69) ارتباط معناداری مشاهده شد. اثر غیرمستقیم و اثر کل خودشفقتی بر بهزیستی روانشناختی به ترتیب 0/26 و 0/86 و به لحاظ آماری معنادار بود (0/01>p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که احساس تنهایی اجتماعی در ارتباط بین خودشفقتی و بهزیستی روانشناختی، نقش واسطه ای دارد. بنابراین می توان از طریق ارتقای روابط اجتماعی تا حدودی سبب بهبود بهزیستی روانشناختی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شد.

investigating the relationship between selfcompassion with psychological wellbeing in patients with multiple sclerosis (ms): the mediating role of social loneliness

background & aim: loneliness is a common experience in people with ms that is associated with significant psychological consequences. therefore, it is important to check the psychosocial status of people with ms patients. accordingly, the aim of the present study was to investigate the mediating role of social loneliness in the relationship between selfcompassion and psychological wellbeing.methods: for this descriptivecorrelational study, 220 patients with ms were selected by a convenience sampling method. data were collected by using psychological wellbeing scales of ryff’s (pwb), selfcompassion scale (scs), and social loneliness (sls). finally, data were analyzed by pearson correlation and structural equation model using spss software version 23 and amos version 24.results: the results showed that the self compassion had a significant positive correlation with psychological wellbeing (r=0.66, p<0.01) and a significant negative correlation with social loneliness (r=0.63, p<0.01). also, there was a significant negative correlation between feelings of social loneliness with wellbeing psychological (r=0.69, p<0.01). the indirect effect and the effect of total selfcompassion on psychological wellbeing were 0.26 and 0.86, respectively,conclusion: the results showed that the feeling of social loneliness plays a mediating role in the relationship between selfcompassion and psychological wellbeing. therefore, it is possible to improve the psychological wellbeing of people with multiple sclerosis by improving social relationships.