نقش واسطه ای راهبردهای مقابله‫ ای در رابطه خودشفقت‫ ورزی با تبعیت از درمان در بیماران قلبی عروقی

زمینه و هدف: تبعیت از درمان، از عوامل اصلی دستیابی به حداکثر کارآیی بالینی است. به نظر می‫رسد خودشفقت‫ ورزی و راهبردهای مقابله ای بیماران، می ‫توانند در بهبود تبعیت از درمان تاثیرگذار باشند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای در رابطه خودشفقت ورزی با تبعیت از درمان در بیماران قلبی عروقی انجام شد.روش کار: این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی به روش معادلات ساختاری بود. تعداد 234 نفر از بیماران قلبی عروقی مراجعه کننده به مرکز تخصصی قلب شهید مدنی تبریز در بهار 1400 بصورت نمونه های در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس خودشفقت ورزی ریس و پرسشنامه مقابله با موقعیت‫های استرس‫زای اندلر و پارکر و تبعیت از درمان مدانلو، جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) و با بکارگیری نرم افزار spss24 و amos24 تحلیل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد که خودشفقت ورزی و راهبرد مقابله ای مساله محور روی تبعیت از درمان، تاثیر مستقیم و مثبت داشت (p<0.001). در حالی که تاثیر مستقیم و منفی راهبرد هیجان محور و اجتنابی روی تبعیت از درمان مشاهده شد (). همچنین خودشفقت ورزی بر راهبرد مساله محور (p<0.001) اثر مستقیم، مثبت و معنادار و بر راهبردهای هیجان محور و اجتنابی (p<0.001) اثر مستقیم، منفی و معنادار داشت. در ادامه نتایج آزمون سوبل نشان داد که خودشفقت ورزی بواسطه راهبردهای مقابله ای (راهبرد مساله محور، 0/19=؛β راهبرد هیجان محور، 0/08=؛β راهبرد اجتنابی، 0/11=؛β)، تاثیر غیرمستقیم، مثبت و معنادار روی تبعیت از درمان داشته است (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج تایید کردند که خودشفقت ورزی به واسطه راهبردهای مقابله ای، موجب افزایش تبعیت از درمان می‫گردد. با توجه به یافته های بدست آمده، می‫توان برنامه های آموزشی که بر خودشفقت ورزی و بکارگیری راهبردهای مقابله ای سازگارانه بیماران تاثیرگذار باشد، تدارک دید.

The Mediating Role of Coping Strategies in the Relationship between Selfcompassion and Adherence to Treatment in Cardiovascular Patients

Background & aim: Treatment adherence is one of the main factors in achieving maximum clinical efficacy. It seems that selfcompassion and coping strategies of patients, can be effective on improving treatment adherence. The aim of this study was to investigate the mediating role of coping strategies in the relationship between selfcompassion with treatment adherence in cardiovascular patients.Methods: This research was correlational research using structural equation method. The number of 234 cardiovascular patients referred to the center of the heart of Shahid Madani in 2021 was selected as available samples. Data were collected using Raes’s SelfCompassion Scale and coping with the stressful situations of Endler & Parker and Modanloo’s Adherence questionnaire and then analyzed using descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation and path analysis) in SPSS24 and AMOS24 software. Results: The results showed that selfcompassion and ProblemFocused coping strategy had a direct, positive and significant effect on treatment adherence (p<0.001), while EmotionFocused and avoidance strategies had a direct, negative, and significant effect on treatment adherence (p<0.001). Selfcompassion also had a direct, positive, and significant effect on ProblemFocused strategy (p<0.001) and a direct, negative, and significant effect on EmotionFocused and avoidance strategies (p<0.001). The results of Sobel test showed that selfcompassion through coping strategies (ProblemFocused Strategy, β=0.19; EmotionFocused Strategy, β=0.08; Avoidance Strategy, β=0.11) had an indirect, positive and significant effect on treatment adherence (p<0.001).Conclusion: The results confirmed that selfcompassion through coping strategies increased treatment adherence through coping strategies. According to the findings, it is possible to prepare educational programs that affect selfcompassion and the using of adaptive coping strategies of patients.