مقایسه اثربخشی مداخلات معنوی اسلامی و رویکرد شناختی رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی در زوجین اصفهانی

زمینه و هدف: مهمترین پایه های تحکیم خانواده و همچنین خوشبختی زوجین در چهارچوب زندگی مشترک، رضایت زناشویی است. با توجه به اهمیت رضایت زناشویی در امنیت خانه و جامعه؛ این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات معنوی اسلامی و رویکرد شناختی رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی در زوجین شهر اصفهان انجام شد.روش کار: این مطالعه با روش نیمه تجربی پیش آزمون پس آزمون و با گروه کنترل انجام گرفت. از بین زوج های شهر اصفهان که 5 تا 20 سال از زندگی مشترک آن ها گذشته بود، تعداد 45 زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در یکی از سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. روش‫های درمانی مورد استفاده شامل درمان شناختی رفتاری بر اساس دیدگاه فری و روان درمانی معنوی مذهبی مبتنی بر الگوی ریچاردز و برگین (2004) با تاکید بر آموزه های دین اسلام بودند که هر کدام طی 12 جلسه اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1998)، استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار spss25 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله معنوی اسلامی معنادار و بیشتر از مداخله شناختی رفتاری بود (0/05>p). میانگین نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله شناختی رفتاری معنادار و کمتر از مداخله معنوی اسلامی بود (0/05>p). مداخله شناختی رفتاری در مقایسه با مداخله معنوی اسلامی بر مدیریت مالی تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که هر دو گروه در مقایسه با گروه کنترل رضایت زناشویی بیشتری داشتند، اگرچه در مقایسه دو گروه آزمایش، نقش مداخله معنوی اسلامی در رضایت زناشویی زوجین نسبت به مداخله شناختی رفتاری بیشتر بود. پیشنهاد می‫شود به منظور پیشگیری از عدم رضایت زناشویی و آسیب‫ های حل نشده زوجین، مداخله های معنوی اسلامی و شناختی رفتاری با توجه به موقعیت های موجود، مورد توجه و استفاده زوجین قرار گیرد.

Comparison of the Effectiveness of SpiritualIslamic Interventions and CognitiveBehavioral Approach on Increasing Marital Satisfaction in Isfahani Couples

Background & Aim: The most important foundations of family strengthening and also the happiness of couples in the framework of cohabitation is marital satisfaction. Considering the importance of marital satisfaction in the security of home and society; the aim of this study was to compare the effectiveness of spiritualIslamic interventions and cognitivebehavioral approach on increasing marital satisfaction in couples in Isfahan.Methods: This study was a quasiexperimental study with pretestposttest design with a control group. Among the couples in Isfahan who had lived together for 5 to 20 years, 45 couples were selected by available sampling method and they randomly divided into one of three groups (two experimental groups and one control group). The therapies used included cognitivebehavioral therapy based on Frey’s view (Mohammadi and Farnam, 2005) and spiritualreligious psychotherapy based on the model of Richards and Bergin (2004) with emphasis on the teachings of Islam, each of which was performed in 12 sessions. The Enrich Marital Satisfaction Questionnaire (1998) was used to collect data. The obtained data were analyzed using univariate analysis of covariance and SPSS25 software.Results: The finding showed that the mean score of marital satisfaction in the group of Islamic spiritual intervention was significant and higher than cognitivebehavioral intervention (p<0.05). The mean of marital score in the group of cognitivebehavioral intervention was significant and less than Islamic spiritual intervention (p<0.05). Cognitivebehavioral intervention had no significant effect on financial management compared to Islamic spiritual intervention.Conclusion: The results showed that both groups had more marital satisfaction than the control group, although, when comparing two experimental groups, the role of Islamic spiritual intervention in marital satisfaction of couples was more than cognitivebehavioral intervention. It is suggested that in order to prevent marital dissatisfaction and unresolved harms of couples, Islamic spiritual and cognitivebehavioral interventions to be considered and used by couples according to the existing situations.