>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی تاثیر دو نوع تمرین ترکیبی بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی زنان دیابتی نوع دو مبتلا به نوروپاتی محیطی  
   
نویسنده بدری ندا ,حامدی نیا محمدرضا ,حسینی کاخک علیرضا ,عسکری رویا ,عزیزی رقیه
منبع سلامت و مراقبت - 1398 - دوره : 21 - شماره : 1 - صفحه:77 -89
چکیده    زمینه و هدف: نوروپاتی محیطی، از شناخته شده‫ترین عوارض عروق کوچک در دیابت است که به دلیل اختلال در عملکرد حس عمقی سیستم حسی پیکری منجر به کاهش تعادل، قدرت و استقامت عضلانی می گردد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر دو نوع برنامه تمرین ترکیبی (هوازی مقاومتی) بر عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی زنان دیابتی نوع دو مبتلا به نوروپاتی محیطی بود.روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد 33 زن مبتلا به نوروپاتی دیابتی به سه گروه (دو گروه تجربی و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته تمرینات ترکیبی هوازی مقاومتی را با حجم و شدت های مشخص اجرا کردند. برنامه تمرینی گروه 1: تمرین مقاومتی شامل 4 تا 5 حرکت با 2 تا 3 ست 1210 تکراری و تمرین هوازی اینتروال شامل 70-55 درصد ضربان قلب بیشینه به مدت 30 تا 45 دقیقه؛ گروه 2: تمرینات مشابه گروه اول با این تفاوت که تمرین مقاومتی 8 تا 10 حرکت انجام شد و تمرین هوازی به مدت 15 تا 22 دقیقه بود. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. از تمامی آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله، آزمون‫های عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی انجام و یک نمونه خون گرفته شد. داده ها با روش آماری آنووا با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با سطح معنی داری p≤0.05 تحلیل شدند .یافته ها: نتایج نشان داد که تعادل پس از 12 هفته تمرین در گروه تجربی دو در مقایسه با گروه تجربی یک و کنترل، بهبود معنی‫داری داشت (0/05>p). همچنین قدرت بیشینه، استقامت عضلانی اندام تحتانی و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه های تجربی یک و دو نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری یافت (0/05>p). اما در شاخص خونی (قندخون ناشتا، hba1c، انسولین، مقاومت به انسولین)، شاخص توده بدنی، وزن، دور کمر و درصد چربی بدن بین گروه ها تفاوت معنی‫داری دیده نشد. نتیجه گیری: تمرینات ترکیبی (هوازی مقاومتی) با دو حجم متفاوت می تواند موجب بهبود عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی در بیماران نوروپاتی دیابتی گردد. اما تمرینات ترکیبی با غالب مقاومتی، تاثیر بیشتری را نشان می دهد. لذا به بیماران نوروپاتی دیابتی توصیه می گردد در صورت نداشتن محدودیت به منظور کنترل پیشرفت بیماری و بهبود شاخص های عملکردی از برنامه های ترکیبی با غالب مقاومتی استفاده نمایند.
کلیدواژه تمرین ترکیبی، عملکرد جسمانی، ترکیب بدنی، دیابت نوع 2، نوروپاتی محیطی
آدرس دانشگاه حکیم سبزواری, دانشکده علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه حکیم سبزواری, دانشکده علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه حکیم سبزواری, دانشکده علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه حکیم سبزواری, دانشکده علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, بیمارستان واسعی, ایران
 
   The Effect of Two Types of Combined Training on Physical Performance and Body Composition in Type 2 Diabetic Women with Peripheral Neuropathy  
   
Authors Badri N ,Hamedinia MR ,Hosseini Kakhk AR ,Askari R ,Azizi R
Abstract    Background objectives: Peripheral diabetic neuropathy is one of the most commonly diagnosed microvascular complications of diabetes, which due to impairment in the deep sensory performance, decreases in balance and strength and muscular endurance. The purpose of this study was to investigate the effect of two types of combined training on physical performance and body composition in type 2 diabetic women with peripheral neuropathy.Methods: In this quasiexperimental study, 33 women with diabetic neuropathy were divided into three groups (two experimental groups and one control). Training groups performed combined aerobicresistance exercises for 12 weeks, 3 times a week with specific volume and intensity. The program of training group 1 was resistance training with 23 sets, 1012 repetitions for each exercise in 45 station and aerobic interval with 70 55% maximum heart rate for 30 to 45 minutes. For group 2, the exercises were similar to the first group, with this difference that the resistance training was performed for 8 to 10 station and the aerobic training for 15 to 22 minutes. The control group did not participate in any training program. Before and after interventions, physical function, body composition and blood samples were measured in all subjects. The data were analyzed via repeated measurements of ANOVA and Bonferroni post hoc test with a significant level of p>0.05.Results: The results showed the significant improvement in balance after 12 weeks of training in experimental group 2 compared to 1 and control groups (p>0.05). Also, the maximum power, muscular endurance of the lower limbs and maximum oxygen consumption in experimental groups 1 and 2 were significantly higher than control group (p>0.05). However, there was no significant difference between the blood parameters (fasting blood glucose, HbA1C, insulin, insulin resistance), body mass index, weight, waist circumference and body fat percentage (p>0.05).Conclusion: Combined training with two different volumes can improve physical function and body composition in diabetic neuropathic patients. However, the combined training with the dominant resistance showed more impact. Therefore, in order to improve the performance indicators, it is recommended for diabetic neuropathy patients, to use combined programs with dominant resistance training, if they have no limitation.
Keywords Combined Exercise ,Physical Function ,Body Composition ,Type 2 Diabetes ,Peripheral Neuropathy
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved