محرکه های موثر بر تاب آوری اقتصادی کارآفرینی زنان روستایی: ارائه مدلی برای تعیین استراتژی‌ها

وجود چالش‌ها و ناسازگاری‌های متعدد در کسب‌وکارهای زنان روستایی، ضرورت تاب‌آوری کارآفرینانه را دوچندان نموده است. تابآوری زنان در کسب‌‌وکارها عامل کلیدی در رشد اقتصادی پایدار روستایی است. به طوری که سطح تاب‌آوری آن‌ها در ایجاد و توسعۀ کسب‌وکارهای روستایی به عوامل مختلفی وابسته است که شناسایی آن‌ها می‌تواند مسیر رسیدن به توسعۀ جامعۀ روستایی را فراهم نماید. در همین راستا تحقیق حاضر با هدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر تاب‌آوری اقتصادی کارآفرینی زنان روستایی با استفاده از روش گرندد تئوری انجام شد. جامعۀ آماری را خبرگان نظری (دانشگاهی) و تجربی (صاحبان کسب وکار) حوزۀ کارآفرینی روستایی تشکیل داده که 14 نفر از آن‌ها با توجه به دارا بودن شرایط دانشی و تجربی به شیوۀ هدفمند انتخاب شدند. مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات بود. در این تحقیق پس از جمع‌بندی مصاحبه‌ها، برای کدگذاری و تحلیل مفاهیم مطرح شده از نرم‌افزار maxqda12 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده 145 مفهوم در قالب 323 مقوله کدگذاری شد که پس از ادغام مقوله‌های مسترک و حذف مقوله‌های غیرمرتبط، 69 کد نهایی شد که 20.12 درصد از کل مفاهیم استخراج شده را تشکیل داده‌اند. یافته‌ها حاکی از آن است که آموزش و مهارت‌ها، حمایت محلی و جامعه، و خط‌مشی‌گذاری و برنامه‌ریزی، مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر میزان تاب‌آوری کارآفرینی زنان روستایی است. با توجه به مدل پارادایمی به دست آمده، دسترسی به بازار، الگوسازی، حمایت دولت و جایگاه‌یابی کسب‌وکارهای خانگی، به عنوان راهبردهای کلیدی، نقش تعیین‌کننده‌ای در راه‌اندازی و توسعۀ کسب‌وکارهای زنان روستایی دارد.

drivers influencing the economic resilience of rural women’s entrepreneurship: a model for determining strategies

the presence of various challenges and inconsistencies in rural women’s businesses has heightened the necessity for entrepreneurial resilience. the resilience of women in business is a key factor in fostering sustainable rural economic growth. this resilience level is dependent on various factors that, when identified, can facilitate the pathway to the development of rural communities. accordingly, this research aims to identify and analyze the factors influencing the economic resilience of rural women’s entrepreneurship using a grounded theory approach. the statistical population consisted of theoretical (academic) and experiential (business owners) experts in the field of rural entrepreneurship, with 14 individuals purposefully selected based on their knowledge and experience. semi structured interviews served as the primary data collection tool. after synthesizing the interviews, the software maxqda12 was utilized for coding and analyzing the concepts presented. the results yielded 145 concepts coded into 323 categories; after merging overlapping categories and eliminating unrelated ones, 69 final codes were established, representing 20.12% of the total extracted concepts. the findings indicate that education and skills, local community support, as well as policymaking and planning, are the most influential factors on the level of resilience in rural women’s entrepreneurship. according to the derived paradigmatic model, market access, modeling, government support, and the positioning of home based businesses play a decisive role as key strategies in establishing and developing rural women’s enterprises.