توسعۀ سازوکار تقسیم‌کار ملی برای آغاز فرایند اجرای الگوی پیشرفت

شتاب تحولات در عرصه‌های تمدنی علمی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجب شده است که دستیابی به پیشرفت، یک فرایند از پیش‌طراحی‌شدۀ مبتنی بر آینده‌پژوهی و مشارکتی باشد. در فرایند پُرچالش، فرصت‌ها و موجودی‌های کشورها به اندازه‌ای نیست که با میل خویش حرکت کنند و به مقصد برسند. تمامی الزامات مسیر پیشرفت در آنِ واحد و در یک برهۀ مشخص، اهمیت و اولویت هم‌تراز ندارند. یک معیار و سازوکار قابل توصیه برای همه ملت‌های پیشرفت‌جو این است که از سرمایه‌ها و منابع تمدنی علمی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و نمادین خود با حداکثر کارایی و اثربخشی، بهره‌برداری کنند. چنین توصیه‌ای برای کشور ما، ورود همه دارائی‌ها و داشته‌های تمدنی مادی و معنوی در فرایند پیشرفت است. در این مقاله، با رویکرد ارشادی مثبت‌گرا و استفاده از اسناد و تجارب و کاربست تفکر سیستمی، سازوکاری برای تقسیم‌کار ملی برای شروع فرایند اجرای الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، توسعه داده شده است. با استناد به سرنوشت اسناد ملی موجود، بدون تمهید دقیق و قابل پایش شرایط، اقدامات و تدابیر، حرکت در چارچوب الگوی موجود، دشوار یا حتی غیرممکن، خواهد بود. براساس سازوکار ارائه‌شده در این مقاله، با استفاده از روش‌های تجزیه‌وتحلیل سیستم‌ها، مدیریت فرایند و مدیریت پروژه، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت به‌مثابه یک «سیستم جامع»، اولاً باید به چندین «سیستم»، «زیرسیستم» و «فعالیت» معنا‌دار تجزیه و تقسیم شود، ثانیاً نهادهای ملی «اصلی» و «همکار» متولی اجرای هر یک از سیستم‌ها، زیرسیستم‌ها و فعالیت‌ها تعیین گردد، ثالثاً یک «جدول زمانی منعطف» برای اجرا، پایش و گزارش عملکرد هر یک از فعالیت‌ها طراحی و مستقر شود.

development of a mechanism for national work division to start the process of implementing the progress model

the acceleration of developments in the fields of scientific, political, economic, social and cultural has made achieving progress to be a pre‌planned process based on futures study and participation. in the challenging process, the opportunities and resources aren’t enough. all the requirements of the progress aren’t equal in importance and priority. a recommended measure for all the nations is to exploit their scientific, economic, social, cultural resources with maximum efficiency and effectiveness. such a recommendation for the country is the inclusion of all material and spiritual assets in the process of progress. in the paper, with a positivist guidance approach and the use of documents and experiences and the systems thinking, a mechanism for national work division has been developed to start implementing the iranian islamic model of progress. based on the fate of the existing national documents, it will be difficult or even impossible to move within the framework of the existing model without the precise and possibility of monitoring provision of conditions, measures and measures. based on the mechanism presented in the study, using the methods of systems analysis, process and project management, the model of progress as a comprehensive system should first be divided into several meaningful systems, subsystems and activities, secondly, the main and partner national institutions in charge of the implementation of each of the systems, subsystems and activities should be determined, thirdly, a flexible timetable should be designed and established for the implementation, monitoring and reporting of the performance of each of the activities.