تحلیل اقتصادی وضعیت درآمدزایی و خصوصی‌سازی فعالیت‌های ایستگاه‌های مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی استان قزوین

با توجه به روند کاهشی اعتبارات دولتی تحقیقات کشاورزی، تامین بودجه مورد نیاز از منابع غیردولتی دغدغه اصلی نظام مدیریتی و اجرائی تحقیقات کشاورزی است. پتانسیل‌های بالقوه قابل توجهی در مراکز و ایستگاه‌های تحقیقاتی برای کمک به تامین اعتبارات مورد نیاز وجود دارد که‌ با استفاده بهینه و هدفمند اقتصادی از این پتانسیل‌ها می‌توان ضریب خوداتکایی به اعتبارات غیر دولتی را افزایش داد.‌ هدف از این مطالعه، پاسخ به این سوال بود که آیا مرکز تحقیقات قزوین از منابع و امکانات خود در سطح استان، در برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی فعالیت‌های درآمدزا و جذب منابع و سرمایه مورد نیاز از بخش خصوصی، استفاده کرده است؟ روش تحقیق در این مطالعه توصیفی و پیمایشی بوده که با استفاده از روش تحلیل فایده به هزینه‌ و شاخص‌های مالی پروژه‌ای برای هر پروژه در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی قزوین انجام شده است که یکی از کارآمدترین تکنیک در تصمیم‌گیری‌های مالی و اقتصادی می‌باشد. نتایج نشان دادند تعداد 9 پروژه که دارای توجیه اقتصادی خوبی بودند، از جمله ایجاد ‌سایت پرورش قارچ گانودرما و تکثیر و پرورش گوسفند نژاد‌ شال، پیشنهاد گردیدند. تنها 34.2 درصد از ظرفیت اقتصادی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین به صورت بالفعل مورد استفاده قرار می‌گیرد و استفاده از ظرفیت‌های بالقوه مرکز در قالب پروژه‌های پیشنهادی درآمدزا‌ و رفع موانع موجود امکان‌پذیر خواهد بود. هدف‌گذاری برای توسعه فعالیت‌های اقتصادی و تدوین برنامه جامع بهره‌برداری اقتصادی از ظرفیت‌های مرکز پیشنهاد می‌گردد.

Economic analysis of income-generation and privatization of the activities of agricultural and natural resources research center stations in Qazvin province

Given the decline in governmental funding for agricultural research, the main concern of agricultural research management and executive system is how to meet the budget requirement from nongovernmental sources. The research centers and stations have considerable potentials to help to fund so that the selfreliance on nongovernmental funds can be increased by the optimal and purposeful economic use of these potentials. The present research aimed to answer the question as to whether the research centers in Qazvin have used their resources and facilities in the province in planning for and prioritizing incomegenerating activities and for attracting required resources and investment from the private sector. The research adopted a descriptive survey in which costbenefit analysis and project financial indicators were conducted for the projects of the Agricultural and Natural Resources Research Center (ANRRC) of Qazvin. This is one of the most efficient techniques for financial and economic decisionmaking. Based on the results, nine projects with good economic justifications are recommended, such as establishing a Ganoderma cultivation site and rearing the Shaal sheep race. About 48.1% of the economic potential of Qazvin ANRRC was found to have been actualized, and it will be feasible to use its potential capacities in the context of incomegenerating projects and settling the existing impediments. Targetsetting for the development of economic activities and formulating a comprehensive economic exploitation program are other capacities of this center.