طراحی الگوی کارآفرینی اجتماعی با رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری

کارآفرینی اجتماعی یکی از ابعاد مهم و رو به گسترش در فعالیت‌های کارآفرینی در سطح بین‌المللی است و از سابقه دیرینه‌ای نیز برخوردار است. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری تفسیری برای کارآفرینی اجتماعی است که به صورت مطالعه موردی در سازمان تامین اجتماعی انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی به کار برده شده است. طبق فرآیند روش‌شناسی تحقیق، در گام اول عناصر تشکیل دهنده الگوی کارآفرینی اجتماعی در نتیجه مرور پیشینه تحقیق و الگوهای نظری و نیز مصاحبه با گروه خبرگان استخراج شد. دستاورد این مرحله شناسایی 19 مولفه در قالب پنج بعد اصلی شامل ارزش اجتماعی، عوامل زمینه‌ای، بهره‌گیری از فرصت‌ها، افراد و منابع بود. برخی از این مولفه‌ها شامل برگزاری دوره‌های مربی‌گری کسب و کار با همکاری کارآفرینان اجتماعی، آموزش‌های کاربردی با حمایت نهادهای آموزشی، الگوبرداری کارآفرینان از سازمان تامین اجتماعی، همسو بودن ارزش‌های ملی و مذهبی با کارآفرینی اجتماعی، حمایت نهادهای غیردولتی از کارآفرینی اجتماعی و مقبولیت کارآفرینی به عنوان ارزش در جامعه بیشتر مورد توافق گروه پاسخگویان قرار گرفت. در گام بعدی به منظور برقراری ارتباط و تعیین توالی بین ابعاد و در نتیجه، ارائه مدل ساختاری از روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد کلیه ابعاد در سطح اول قرار دارند و پس از تحلیل micmac کلیه ابعاد در خوشه پیوندی قرار گرفتند که بیانگر آن است با یکدیگر رابطه تعاملی و دوطرفه دارند. یافته‌های این تحقیق بازتاب کارآفرینی اجتماعی به عنوان فرآیند بهره‌گیری از فرصت‌ها با ترکیب منابع توسط عوامل انسانی در راستای خلق ارزش‌های اجتماعی است.

Designing a social entrepreneurship model with an interpretive structural modeling approach

Social entrepreneurship is one of the most important and expanding aspects of entrepreneurial activities at the international level and has a long history. The purpose of this study is to design an interpretive structural model for social entrepreneurship that has been done as a case study in the Social Security Organization. The research method of descriptivecorrelational was applied. According to the research methodological process, in the first step, the elements of the social entrepreneurship model were extracted as a result of reviewing the research background and theoretical models, as well as interviewing a group of experts. The outcome of this stage was the identification of 19 components in the form of five main dimensions including social value, contextual factors, taking advantage of opportunities, people and resources. Some of these components include holding business coaching courses with the cooperation of social entrepreneurs, practical training with the support of educational institutions, obtaining the patterns of Social Security Organization by entrepreneurs, aligning national and religious values with social entrepreneurship, NGO support for social entrepreneurship and acceptance entrepreneurship as a value in society was more agreed upon by the respondents. In the next step, in order to establish the relationship and determine the sequence between the dimensions and, as a result to present the structural model, the interpretive structural modeling method was used. In this method, based on the opinions of experts and the results from previous stages, the social entrepreneurship model was drawn.