بازشناسی مسئلۀ امامت در تراث حدیثی امام رضا (علیه السلام)

مسئله‌ی امامت در روایات امام رضا بسیار زیبا به چشم می‌خورد و این حاکی از اهمیتی است که این موضوع نزد امام دارد. ایشان با اشاره به صفات و ویژگی‌های امامت، امام را حجت و دلیل خداوند بر مردم، پاسدار حریم ارزش‌های الهی، راهنمای مردم به ‌سوی هدایت و مایه‌ عزت مسلمانان برمی‌شمارند. این امام بزرگوار، در اثبات مسئله‌ی امامت با تاکید بر اقامه‌ی دلیل و برهان می‌فرمایند: امام باید به تورات و انجیل و زبور احاطه داشته باشد و با هرکدام به کتاب خودشان احتجاج کند و این‌که همه‌ زبان‌ها را بداند و با اهل هر زبانی به زبان خودش مباحثه کند و افزون بر این‌ باید از هر آلودگی و عیبی پاک باشد و همچنین عادل، باانصاف، حکیم، دلسوز، مهربان، بردبار، اهل بخشش و گذشت، نیکوکار و مطمئن باشد و امور مردم را حل‌وفصل کند؛ و همه‌ اینها بیانگر این است که امام، منصوب از جانب پروردگار و حجت الهی بر خلق است که با چنین ویژگی‌ها و صفات به هدایت‌گری مردم جامعه می‌پردازد.در نهایت، با بررسی روایات امام رضا می‌توان گفت ایشان پذیرش توحید و مقبولیت آن از سوی خداوند متعال را در سایه‌ ولایت‌پذیری و امامت برمی‌شمارند.