شناخت حق از باطل در نهج البلاغه

موضوع مقاله، معیارهای اعتقادی شناسایی حقّ‎ از باطل در کلام امیرالمومنین علی(علیه‎السلام) در نهج‎البلاغه است. تبیین موضوع که به روش تحلیلی توصیفی انجام گرفته، با پاسخ‎گویی به این پرسش که معیارهای اعتقادی حقّ‎ چیست و ویژگی‌های آن در بازشناسی از باطل کدام است، صورت گرفته است. دست یابی به ملاکی جامع در تشخیص حق از باطل و ترویج فرهنگ علوی و کاربردی کردن آموزه‎های نظری امیرمومنان(علیه‎السلام) در عرصه های مختلف زندگی از اهداف مهم این نوشتار است. از داده‎های اصلی مقاله، بیان همسویی قرآن، سیره پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اهل‎بیت(علیهم‎السلام)، صراط مستقیم، وحی، فطرت و عقلانیت با حقّ‎ در نهج‎البلاغه است و این شناسایی با توجه به در هم‌تنیدگی مصادیق حقّ‎ و باطل و ظرافت موجود در بازشناسی معیارهای حق از ویژگی‌ها و مختصات آن دشواری‌هایی دارد که با کنکاش در مستندات موجود در مجموعه شریف نهج‎البلاغه، میسر می‎گردد.