ابن بطریق حلّی؛ نخستین مستدرک‌نویس امامیّه

مستدرک‌نویسی، از سبکهای متداول و مهم در کتابهای حدیثی است. این سبک در بین اهل سنّت از سده چهارم رواج داشته است. مساله این پژوهش، واکاوی آغاز این سبک در امامیّه است. بر اساس پژوهش حاضر روشن شد، حافظ ابن بِطرِیق حلّی با تدوین کتاب المُستَدرَکُ المُختار فِی مَناقِبِ وَصِیّ المُختار، نخستین حدیث پژوه امامیّه است که به سبک مستدرک‌نویسی روی آورد. وی این کتاب را به عنوان مستدرک کتاب پیشین خود، العُمدة، تالیف کرده است. در اصل تالیف این مستدرک توسط وی تردیدی نیست اما در این همانی اثر به واسطه ابهامات موجود در متن کتاب، جای تامل است. براساس شواهدی در نسخه خطی، مطالب مندرج در متن، سبک ابن بطریق و مقایسه با کتاب العمدة به نظر می‌رسد؛ غالب متن کتاب المُستَدرَکُ المُختار موجود-یعنی احادیث-اثر ابن بطریق بوده؛ ولی عباراتی را نیز ناسخ یا شخص دیگری به کتاب افزوده است.