تحلیل الگوی مصرف انرژی و بررسی انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در مرغداری های گوشتی کرمانشاه

از لحاظ تامین نیازهای پروتئینی کشور، صنعت مرغداری از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. از آنجاکه مصرف انرژی از نظر اقتصادی و زیست‌محیطی دارای اهمیت است، و همچنین به‌دلیل لزوم بررسی انتشار گازهای آلاینده‌ی محیط‌زیست و تفاوت الگوی مصرف انرژی در نقاط مختلف کشور، در این پژوهش کارایی انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای واحدهای پرورش مرغ گوشتی در استان کرمانشاه مورد بررسی قرار گرفته ‌است. در پژوهش انجام شده، میانگین کل انرژی ورودی به‌صورت نهاده 269242 مگاژول و میانگین کل انرژی خروجی 30516 مگاژول به دست آمد؛ همچنین سوخت مصرفی (گاز طبیعی و گازوئیل) با 46.82 درصد و خوراک با 28.36 درصد بالاترین میزان مصرف انرژی را به خود اختصاص داده‌است. شاخص های انرژی مورد بررسی عبارتند از: نسبت انرژی، بهره وری انرژی، انرژی ویژه و افزوده‌ی خالص انرژی، که به‌ترتیب برابر با 0.11 درصد، 0.01 کیلوگرم بر مگاژول، 92.93 مگاژول بر کیلوگرم و 238729- مگاژول محاسبه شد. به منظور بالا بردن شاخص راندمان انرژی و مثبت شدن شاخص افزوده‌ی خالص انرژی، با مدیریت صحیح نهاده های پرمصرف و استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، می‌توان میزان انرژی مصرفی را کاهش داد. بر اساس نتایج به دست آمده با استفاده از تابع کاب-داگلاس، ضرایب نهاده ها نشان دهنده‌ی کشش است، که کشش نهاده های جوجه، سوخت گاز، نیروی انسانی، ذرت، سویا، مواد معدنی، اسید چرب، دی کلسیم فسفات، آب و ضدعفونی مثبت و کوچک‌تر از یک است و مقدار mp (بهره وری نهایی) آن ها کمتر از ap (بهره وری متوسط) به دست آمد؛ بنابراین مصرف این نهاده ها توسط بهره برداران واحدهای مرغداری منطقه، اقتصادی بوده و در ناحیه‌ی دوم تابع تولید قرار گرفتند. مجموع انتشار گازهای گلخانه ای برابر با 12562.49 (کیلوگرم دی‌اکسیدکربن معادل) به دست آمد که بیشترین سهم مربوط به تغذیه با 37.12 درصد است و سوخت و الکتریسیته به‌ترتیب برابر 34.52 و 28.32 محاسبه شد.