انتخاب بهترین نوع سازه برای کشت فلفل دلمه‌ای گلخانه‌ای به روش تحلیل پوششی داده‌ها

تولید محصولات گلخانه‌ای به‌عنوان قسمتی از نظام تولید، مهم ترین مصرف‌کننده انرژی در بخش کشاورزی محسوب می‌شود. تحقیق حاضر به بررسی روند مصرف انرژی و میزان مصرف آن در گلخانه های فلفل دلمه ای شهرستان تیران و کرون، استان اصفهان پرداخته، تا بهترین نوع سازه گلخانه، متناسب با شرایط اقلیمی منطقه را تعیین نماید. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه و به‌صورت کاملاً تصادفی از 39 واحد گلخانه در سه تیمار با 13 تکرار، در سال زراعی 97-96 جمع آوری شد. انرژی ماشین‌آلات، سوخت، کود شیمیایی، کود دامی، سموم، نیروی کارگری، آب و الکتریسیته به‌عنوان نهاده و محصول فلفل به‌عنوان ستانده در نظر گرفته شدند. در این پژوهش مقادیر کل انرژی ورودی و خروجی به‌ترتیب برابر با 22689491 مگاژول بر هکتار و 94462 مگاژول بر هکتار به‌دست آمد. بیشترین و کمترین انرژی مصرفی به‌ترتیب مربوط به گاز طبیعی با میزان 21532169 مگاژول بر هکتار (%94.89) و ماشین آلات با میزان 1828 مگاژول بر هکتار (%0.008) بود. شاخص های انرژی شامل نسبت انرژی، بهره وری انرژی، انرژی ویژه و افزوده خالص انرژی به‌ترتیب برابر با 0.004، 0.005 کیلوگرم بر مگاژول، 201.7 مگاژول بر کیلوگرم و 22595029- مگاژول بر هکتار محاسبه شد. سهم انرژی های مستقیم، غیر مستقیم، تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر به‌ترتیب برابر با 22584024 (%99.5)، 105467 (%0.5)، 85216 (%0.4) و 22604275 (%99.6) مگاژول بر هکتار بود. طبق نتایج تحلیل پوششی داده ها، مدل بازگشت به مقیاس ثابت و بازگشت به مقیاس متغیر، به‌ترتیب تعداد 12 و 34 واحد کارا و 27 و 5 واحد ناکارا تشخیص داده شدند. میانگین کارایی کل، کارایی فنی خالص و کارایی مقیاس، برابر با 0.88، 0.997 و 0.88 محاسبه شد. نتایج تحلیل آماری آزمون لوین مشخص نمود که واریانس کارایی انرژی سازه ها با هم برابر بودند. همچنین با توجه به نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه مشخص شد که بین تیمارها اختلاف معنا داری وجود ندارد.