اثر نظام‌های مختلف زراعی بر مصرف سوخت، انرژی مصرفی و عملکرد گندم زمستانه

در این تحقیق، نظام‌های مختلف زراعی بر انرژی مصرفی گیاهان زراعی با 6 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1391 1390 در استان خوزستان اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل: کشت سنتی با استفاده از گاوآهن برگرداندار، کشت سنتی بدون استفاده از گاوآهن برگرداندار، کم خاک ورزی، بی خاک ورزی بر روی 100% بقایا، بی خاک ورزی بر روی 60% بقایا و بی خاک ورزی بر روی زمین عاری از بقایا بودند. در این تحقیق مصرف سوخت، زمان انجام هر عملیات و کل زمان انجام عملیات خاک ورزی و کاشت گندم، انرژی مصرفی عملیات خاک ورزی و کاشت، درصد سبز شدن گندم، تراکم علف های هرز، تعداد سنبله در مترمربع، دانه در سنبله و دانه در سنبلک، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم، شاخص برداشت گندم، وزن هزار دانه، انرژی ورودی، انرژی خروجی، افزوده خالص انرژی، بهره دهی انرژی، انرژی ویژه یا شدت انرژی، کارایی یا بازده انرژی برای هر یک از تیمارهای آزمایشی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند که بیشترین و کمترین مقدار سوخت مصرفی به‌ترتیب در تیمارهای کشت سنتی (93.67 لیتر بر هکتار) و در تیمارهای کم خاک ورزی (14.57 لیتر بر هکتار) بود. در مجموع نتیجه می‌شود که بیشترین هزینه تولید (12 میلیون ریال در هکتار) و بالاترین سود (27.4 میلیون ریال در هکتار) در تیمار با استفاده از گاوآهن برگرداندار نسبت به سایر تیمارها است.