بررسی مقایسه‏ای قابلیت انتقال دامنه موثر صندلی تراکتورهای رایج در ایران

برای جلوگیری از بروز مشکلات عمده در خصوص ایمنی و سلامت شغلی رانندگان تراکتور، شناسایی منابع ارتعاش و محدود ساختن دامنه ارتعاشی آن‌ها ضروری است. در این پژوهش، تعدادی از عوامل موثر بر قابلیت انتقال دامنه موثر صندلی در تراکتورهای گلدونی 341، مسی‏فرگوسن 285 و جاندیر 3140 ارزیابی شدند. فاکتورهای مورد بررسی شامل مسیر حرکت، نسبت‌ دنده و دور موتور بود. آزمایش‌ها به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شدند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف متغیرهای مسیر حرکت، نسبت دنده و دور موتور برای هر سه تراکتور در سطح احتمال 1% معنی‌دار شده‌اند. این در حالی‏ است که تغییرات دور موتور در مقایسه با نسبت دنده، روند یکنواخت‌تری در تغییرات قابلیت انتقال موثر صندلی نشان داد. نوع مسیر پیشروی رفتار متفاوتی را در تراکتورهای مختلف نشان داد به نحوی که مسیر زمین شخم‏خورده در تراکتورهای گلدونی و جاندیر بیشترین مقدار قابلیت انتقال موثر دامنه صندلی نسبت به دو مسیر دیگر (جاده آسفالت و روستایی) را داشتند. ولی در تراکتور مسی‏فرگوسن روند معکوسی مشاهده شد. همچنین بیشترین و کمترین مقدار قابلیت انتقال موثر دامنه صندلی به ترتیب با 98/2% و 22/6% مربوط به تراکتورهای گلدونی و جاندیر به ‏دست آمد.