بررسی نقش میانجی خودآگاهی بدنی در پیش‌‌بینی خطای دست مصنوعی بر اساس خودآگاهی روانی

انسان ‌ها همواره علاقه داشتند تا درباره ماهیت خود اندیشیده و ابعاد آن را بشناسند. درواقع اطلاعات مختلف در طی فرایندهای شناختی، پردازش شده و بازنمایی ‌های بدنی و روانی را شکل می ‌دهند. نتیجه این بازنمایی ‌ها تشکیل دو نوع حس ذهنی درباره خود است: خودآگاهی بدنی ، و خودآگاهی روانی. علاوه بر این بازنمایی ‌های واقعی، گاهی نیز مرتکب خطا شده و تحت شرایطی خاص، یک دست مصنوعی به ‌عنوان دست خود تجربه می ‌شود. این پژوهش با هدف پیش‌ بینی خطای دست مصنوعی بر اساس خودآگاهی روانی و خودآگاهی بدنی طراحی و انجام شد. جامعه آماری را کلیه دانشجویان زن و مرد ساکن شهر تهران تشکیل می ‌داد که نمونه‌ ای به حجم 167 نفر (96 زن و 71 مرد) با روش نمونه ‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودآگاهی بدنی (فنیگستاین و همکاران، 1975)، و پرسشنامه خوداگاهی بدنی ‌شده (آسایی و همکاران، 2016) و همچنین اجرای آزمایش خطای دست مصنوعی بود. داده‌ ها با استفاده از نرم افزار spss و amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که ابعاد خودآگاهی روانی و بدنی با خطای دست مصنوعی رابطه منفی و معنادار مستقیم دارند. همچنین خودآگاهی خصوصی، با میانجی‌گری آگاهی از مالکیت و عاملیت بدنی؛ و خودآگاهی عمومی با میانجی‌گری آگاهی از مالکیت بدنی با خطای دست مصنوعی رابطه منفی و غیر مستقیم دارند. این نتایج نشان دهنده نقش ابعاد مختلف آگاهی در بازنمایی ‌های بدنی بوده و بینش تازه ای را در مرزهای دانش مربوط به این مفاهیم ایجاد نموده است.

Investigating the Mediating Role of Embodied Self-Awareness in Predicting Rubber Hand Illusion Based on Psychological Self-Awareness

Human has always been interested in thinking about nature of self, and knowing its dimensions. In fact, different information is forming psychological and embodied representations through cognitive processes. The result of these representations is two types of mental sense of self: body selfawareness, and psychological selfawareness. Sometimes, the real representation makes mistake and, under certain circumstances, experiences an artificial hand as a real one. This study was designed and conducted to predicting rubber hand illusion based on embodied and psychological selfawareness. The statistical population consisted of all male and female students living in Tehran. A sample of 167 people (96 females and 71 males) were selected by convenience sampling method. Research instruments included the selfconsciousness scale (Fenigstein et al., 1975), and embodied sense of self scale (Asai et al., 2016) as well as performing Rubber hand illusion testing. Data were analyzed by using SPSS and AMOS software. The results of path analysis showed that the dimensions of psychological and embodied selfawareness have a negative and significant direct relationship with rubber hand illusion. Also private selfawareness mediated by embodied ownership and agency awareness; and public selfawareness mediated by embodied ownership awareness are negatively and indirectly related to rubber hand illusion. These results indicate the role of different dimensions of consciousness in body representations and have created new insights into the boundaries of knowledge related to these concepts.