برنامه‌درسی تجربه شده آموزش ابتدایی در دانشگاه فرهنگیان تهران

هدف پژوهش مطالعه تجربه زیسته استادان و دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تهران بود. در این پژهش از روش پدیدارشناسی استفاده شد. در این روش معنای تجارب زندگی چند فرد در مورد یک مفهوم یا پدیده توصیف می‌شود. در این مطالعه تجارب دانشجویان و استادان از برنامه‌درسی جدید رشته آموزش ابتدایی بررسی گردید. مشارکت کنندگان این پژوهش 19 نفر بودند که تعداد 13 نفز از آنها دانشجوی سال آخر رشته آموزش ابتدایی و 6 نفر از آنها از اعضاء هیات علمی یا مدرسان تمام وقت دانشگاه بودند که در گروه آموزش ابتدایی تجربه تدریس داشتند. بر اساس ساختار مصاحبه تحلیل فهم و تصورات پدیداری دانشجویان و استادان از تجربه برنامه‌درسی رشته آموزش ابتدایی در شش موضوع تصویر ذهنی از دانشگاه، ارزیابی از برنامه‌های درسی، همخوانی برنامه تدریس استادان با سرفصل های رشته، تحول تلقی از برنامه های ضروری برای ورود به حرفه معلمی، نقاط ضعف و قوت برنامه جدید، و توصیف تجربه یادگیری هیجان انگیز اثربخش انجام گردید. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تصورات دانشجویان از دانشگاه با شرایط واقعی که تجربه کردند کاملا متفاوت است و استادان نیز بر این باور بودند که دانشجویان در تجربه‌های نخستین خود با مشکل تعارض انتظارات و ادراکات مواجه می‌شوند. در ارتباط با مقوله ارزیابی مهمترین واکنش دانشجویان به تکراری بودن واحدهای درسی و غیر عملی بودن آنها بود. در حالی که استادان در کل نسبت به آماده بودن شرایط و زیرساخت لازم برای اجرای برنامه تردید داشتند. دانشجویان و استادان تقریباً نسبت به همخوانی سرفصل‌ها با برنامه مصوب تلقی مشترکی دارند، اما دانشجویان عدم توجه به سرفصل را بی‌برنامه بودن و عدم تعهد به اجرای برنامه ولی استادان تغییر در سرفصل را به نیاز واقعی دانشجویان نسبت می‌دادند. دانشجویان مهمترین نقطه ضعف برنامه‌درسی را محتوای تکراری و غیرکاربردی آن می‌دانند اما استادان عدم توجه برنامه به تفکر فلسفی و روحیه پژوهشگری نسبت دادند. و نهایتاً دانشجویان در توصیف تجربه هیجان انگیز خود به موقعیت‌های اشاره کردند که در آن مدیریت یادگیری و فعالیت به خود آنها واگذار شده بود در حالی که استادان غالباً رویداد هیجان انگیزی را گزارش نکردند و برخی از آنها هیجان انگیز بودن یادگیری را از طریق ارتباط و احترام متقابل توضیح دادند.

Experienced curriculum of elementary education at Farhangian University of Tehran

The purpose of this paper was to study lived experience of faculty members and students of Tehran Farhangian University In this study, the phenomenological method was used. In this study, the experiences of students and professors from the new curriculum of elementary education were reviewed. The participants of the study were 19 people, of whom 13 were the final year of elementary education, and 6 of them were faculty member. Based on the structure of the interview, the analysis of the students #39; and faculty #39;s phenomenal perceptions of the experience of the curriculum of elementary education in six subjects of the mental image of the university, assessment of curricula, the correspondence of the teacher #39;s curriculum with the subject headings, the development of the notion of the necessary programs for entering the profession Teacher, the strengths and weaknesses of the new program, and the description of an exciting, effective learning experience.The results of the research show that the students #39; perceptions of the university are very different, and the professors also believed that students encountered a problem of conflicts of expectations and perceptions. Regarding the assessment category, the most important reaction of students was to repeat courses and to make them impractical. While the professors in general were skeptical about the availability of the conditions and infrastructure necessary to run the program. Students find the most important disadvantage of the curriculum as repetitive. Finally, the students described the excitement of their own experiences where the management of learning and activity was left to them.