تخصیص بهینه درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی: تحلیل بهینه‌یابی پویا

هدف این مطالعه تعیین سهم بهینه صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی می باشد. برای این منظور در چارچوب مدل کینز رمزی و تحت شرایط عدم اطمینان، یک مدل تعادل عمومی پویا طراحی و کالیبره شده و مسیر بهینه پس انداز، سرمایه گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای دوره 1458-1394 در قالب سناریوهای مختلف بهبود بهره وری استخراج شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد نرخ بهینه سرمایه گذاری بر مبنای قاعده طلایی، معادل 15 درصد، نرخ بهینه پس انداز در صندوق 33 درصد، نرخ بهینه مصرف دولت معادل52 درصد از درآمد نفتی می باشد و حداکثر میزان منابع ذخیره شده در صندوق طی دوره به 4/83 برابر درآمد اولیه می رسد. نتایج حاصل از بهینه سازی در قالب سناریوهای مختلف نشان می دهد با بهبود بهره وری، ریسک سرمایه گذاری کاهش یافته و نرخ بهینه سرمایه گذاری افزایش می یابد در نتیجه اقتصاد از ظرفیت های مناسبی برای مقابله با شوک های دائمی قیمت نفت برخوردار شده و نیاز به اندوخته سازی منابع در صندوق و همچنین تبعات شوک های دائمی منفی قیمت نفت کاهش می یابد.

Optimal Allocation of Oil Revenues to National Development Fund: A Dynamic General Equilibrium Approach

This paper tries to determine the optimal share of National Development Fund (NDF) in oil export income. To this aim, it develops and calibrates a dynamic general equilibrium model in the KeynesRamsey tradition under uncertainty condition. Optimal path of oil revenues allocation is derived for the period of 13941458 under different Total Factor Productivity (TFP) assumptions. The results show that golden rule saving rate in the NDF and government share in oil income are 15 and 52 percent, respectively and maximum reserves of NDF reaches to 4. 83 times of its initial level.