ماهیت قراردادهای مبتنی بر عملکرد انرژی (خدمات انرژی)

یکی از روش های مهم صرفه جویی انرژی استفاده از قراردادهای خدمات انرژی است. شرکت خدمات انرژی راهکارهای صرفه جویی انرژی را در قالب قراردادهای مبتنی بر عملکرد انرژی (خدمات انرژی)، برای متقاضیان انجام داده و ریسک انجام کار را می پذیرد. بر این اساس نوع قرارداد این شرکت ها نسبت به دیگر قراردادها، ابعاد جدید، ظریف و متفاوتی خواهد داشت. حال این سوال مطرح است که آیا می توان این نوع قرارداد را تحت عنوان یکی از عقود معین شناسایی کرد؟ در این صورت با کدام عقد معین بیشتر سازگار است؟ و در صورت عدم تطابق با عقود معین، آیا این قرارداد حائز شرایط صحت عقود است؟ در مقاله ضمن بررسی چارچوب قرارداد مشارکت در صرفه جویی و قرارداد تضمین صرفه جویی که از اقسام اصلی قرارداد مبتنی بر عملکرد هستند، اسناد همسان قرارداد خاص منتشرشده توسط وزارت نفت، نیز با عقود معین بیع، جعاله، اجاره به شرط تملیک و شرکت مقایسه شده و مشاهده می شود که قرارداد خاص مورد بررسی، مطابق هیچ یک از عقود معین فوق نیست و لازم است در چارچوب اصل حاکمیت و آزادی اراده، ناشی از ماده 10 قانون مدنی بررسی شود. در ادامه به منظور بررسی تطابق قرارداد خاص بررسی شده با قوانین، غرری نبودن این قرارداد نشان داده شده است. همچنین درحالی که بررسی چارچوب قرارداد تضمین صرفه جویی نیز همین نتیجه را حاصل می کند اما چارچوب قرارداد مشارکت در صرفه جویی مشابه در عقد معین جعاله است.

Nature of Energy Performance Contracts (Energy Service Contracts)

Energy Service Contract is an important method for energy saving. While taking some degree of risk, Energy Service Companies implement the energysaving projects in the form of energy performance contracts for energy consumers (clients). This kind of contracts enjoy some new, subtle and different features. The question is whether this type of contract can be classified as a new contractual form? If not under which type of existing contract forms are they classified? In this paper, the framework of shared savings and guaranteed savings contracts as the main types of energy performance contracts is reviewed. Documents issued by the Ministry of Petroleum are compared to some certain contracts, including sales, promise of reward, hirepurchase and partnership; it is concluded that this specific kind of contract, is not compatible with any of the definite contract types mentioned above. Hence these contracts should be recognized under the principle of sovereignty and freeness of wills, Article 10 of the Civil Code. it is argued that these contracts are not marred by the risk of loss, so they are not defying the specific terms of law. it is argued that the structure of shared saving contracts is the same as of the reward contract under the definite contracts.