تحلیل کیفی نگرش جامعه‌ میزبان نسبت به پیامدهای گردشگری (مطالعه‌ موردی: بانه)

تحقق مفهوم پایداری در حوزه‌ گردشگری باهدف حفظ و ارتقای امتیازات جامعه‌ میزبان در ابعاد مختلف و بهره‌مندی از منافع منبعث از گردشگری همواره موردتوجه برنامه‌ریزان بوده است؛ اما بررسی نحوه‌ درک ساکنان از گردشگری و اثرات آن حوزه‌ای مغفول در عرصه‌ برنامه‌ریزی و توسعه‌ گردشگری بوده است. نگرش ساکنان نسبت به گردشگری تنها بازتاب ادراک آنان از پیامدهای گردشگری نیست، بلکه در تعامل میان ادراک ساکنان و تجربه آنان از واقعیت گردشگری شکل می‌گیرد. شناسایی این مهم، مستلزم مطالعه‌ کیفی و عمیق با مردمان جامعه‌ میزبان است که روند تحولات صورت‌گرفته در عرصه گردشگری را شاهد بوده‌اند و به‌تبع توانایی گزارشی طولی از وضعیت توسعه‌ گردشگری در منطقۀ موردمطالعه را دارند. بر همین اساس پژوهش حاضر تلاش می‌کند تا با اتخاذ رویکردی اِمیک به مطالعۀ کیفی پیامدهای توسعه‌ گردشگری با تاکید بر ساکنان شهر بانه بپردازد. اطلاعات با استفاده از مصاحبه‌ عمیق با 21 مرد و زن بالای 40 سال ساکن بانه با حداقل 30 سال سابقه سکونت در این شهر گردآوری شد. روش نمونه‌گیری، به شیوه‌ هدفمند-نظری است. یافته‌های تحقیق حاضر نشان می‌دهد که جامعه‌ میزبان اثرات و پیامدهای متفاوت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و زیست‌محیطی گردشگری را نتیجه‌ تاکید افراطی بر کارکرد تجاری- گردشگری منطقه ارزیابی کردند.تضاد مشاهده شده میان ادراک و نگرش جامعۀ میزبان از تبعات توسعۀ گردشگری می‌تواند حاکی از عادلانه توزیع نشدن منافع گردشگری در شهر بانه باشد.