گردشگری فرهنگی و طبیعی در کشورهای منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی (oic)

در دنیای امروزی، صنعت گردشگری، یکی از بزرگ‌ترین و پاک‌ترین صنایع جهان است و جایگاه ویژه‌ای دارد. گردشگری فرهنگی و طبیعت‌گردی دو مقولۀ مهم در حوزة گردشگری هستند که می‌تواننددریچه‌های نوینی از شناخت را برای جوامع به همراه داشته باشند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نقش فرهنگ و طبیعت در صنعت گردشگری منتخبی از کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی از طریق تکنیک برآورد الگوی جاذبه است. الگوی جاذبه برای شرح انواع مختلفی از رفتارها در مکان های مختلف استفاده می شود. برای این منظور از متغیرهای مناطق حفاظت شده زمینی به عنوان شاخصی برای میزان بناهای تاریخی، مناطق حافظت شده دریایی، مناطق جنگلی، درآمد سرانۀ گردشگری، تولید ناخالص داخلی سرانه و گردشگران بین‌المللی ورودی در تصریح الگو استفاده شده است. پس از بررسی پایایی متغیرهای مورد‌مطالعه، الگوی جاذبه تصریح شده، با استفاده از روش داده‌های تابلویی برای 8 کشور منتخب عضو سازمان کنفرانس اسلامی در بازة زمانی (2012- 1995) برآورد شده است. نتایج حاصل از تخمین الگو نشان داده‌اند که مناطق حفاظت شده دریایی، مناطق حفاظت شده زمینی، مناطق جنگلی و تولید ناخالص داخلی سرانه، تاثیر مثبت و معنی‌دار و درآمد سرانۀ گردشگری، تاثیر منفی و معنی‌دار بر صنعت گردشگری کشورهای مورد‌مطالعه داشته‌اند.