اثرات گسترش طبیعت‌گردی بر شبکه روابط اجتماعی میان ساکنان روستا (مورد مطالعه: روستای طبل/جزیره قشم)

با توجّه به اهمیّت آثار اجتماعی در فرآیند برنامه ریزی توسعۀ گردشگری و از این روی که از جمله آثار اجتماعی گردشگری، تاثیر آن بر روابط اجتماعی افراد است، در این پژوهش تاثیر طبیعت‌گردی بر روابط اجتماعی و الگوهای ارتباطی افراد در روستای طبل مورد مطالعه و بررسی قرارگرفت و افراد شاغل در بخش طبیعت گردی به دلیل اینکه در ارتباط مستقیم با طبیعت گردان هستند، به عنوان جامعۀ مورد بررسی انتخاب شدند. برای نشان دادن میزان و نوع این تاثیر، داده های جمع آوری شده از پرسش‌نامه با استفاده از روش تحلیل شبکه ای و نرم‌افزارهای ucinet، visone و netdraw و شاخص های مرکزیت درجه، مرکزیت بینابینی، مرکزیت بردار ویژه و نقاط برشی، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بررسی شبکه‌های ارتباطات میان افراد نشان داد که مبنای اصلی ارتباطات میان افراد را روابط قوم و خویشی و وجود طوایف مختلف در این روستا تشکیل می‌دهد و پس از آن دوستان و معتمدان محلی در رده‌های پایین تر قرار می گیرند. از نکات منفی در مورد شبکه ارتباطات روستای طبل این است که هیچ یک از کارکنان بخش طبیعت‌گردی به جز یک فرد، همکاران خود را به عنوان فرد مورد مشورت انتخاب نکرده‌اند. در نهایت پیشنهاد شد تا با شناسایی افرادی که به عنوان نقاط برشی مشخص شده‌اند ویا دارای بیشترین مقادیر مرکزیت‌ها هستند، برای گسترش ارتباطات و تبدیل شبکه موجود به یک شبکۀ منسجم و یکپارچه استفاده نمایند.