مدیریت استراتژیک زیارت در مشهد با تاکید بر حوزۀ اجتماعی- فرهنگی

نگرش های سنتی مدیریت امور شهری از پاسخگویی به نیازهای متنوع شهروندان بازمانده و جایگزینی الگوی‏های نسبتاً جدیدتر را می‌طلبد، در این راستا مدیریت زیارت نیز رویکردهای نوین راهبردی را خواهان است. سامان‌دهی زیارت در مشهد، نیازمند شناختی همه‌جانبه به لحاظ مسائل مدیریتی است. مقالۀ حاضر با هدف شناخت وضعیت مدیریت زیارت به لحاظ راهبردی و ارائۀ راهکارهای مناسب، تلاش دارد تا به روش کیفی و کمّی نخست توصیف، و سپس تحلیلی از وضعیت مدیریت زیارت در حوزۀ اجتماعی- فرهنگی ارائه دهد. در راستای گردآوری اطلاعات مورد نیاز، از روش های مختلفی همچون منابع کتابخانه ای، منابع اینترنتی، پرسش‏نامه و مصاحبه استفاده شده است. در این پژوهش 13 سازمان عمده در شهر مشهد به شیوه‌های مختلف در دریافت اطلاعات، مورد نظر قرار گرفتند. با 28 نفر از مسئولان، کارشناسان دستگاه ها و یا متخصصان، مصاحبه و از نتایج مصاحبه های انتشاریافته در مطبوعات استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که مدیریت زیارت در مشهد وضعیت مناسبی ندارد و به لحاظ عوامل داخلی (قوت ها و ضعف ها) با ضعف هایی مواجه است و نسبت به عوامل خارجی (فرصت ها و تهدیدها) واکنش مناسبی نداشته است؛ یعنی از فرصت های موجود استفاده نکرده و در برابر تهدیدهای موجود واکنش چندانی نشان نداده است.