شناسایی الزامات و چالش‌‌های به‌کارگیری تولید اجتماعی در تولید صنایع‌ دستی

بهره‌مندی از ظرفیت‌‌‌‌های اجتماعی و توانمندی‌های ملی در حوزه تولید صنایع‌دستی در عصر کنونی نیازمند استفاده از روش‌های تولیدی نوین و متناسب با پیشرفت فناوری است، در این راستا پدیده نوظهور تولید اجتماعی به‌عنوان یک اکوسیستم تولیدی جدید است که به فنّاوری‌های نوین، شبکه‌های اجتماعی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های اجتماعی مجهز شده است. هدف از این تحقیق، شناسایی الزامات و چالش‌‌های به‌کارگیری تولید اجتماعی در تولید صنایع‌دستی است. این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی انجام‌شده و راهبرد آن نظریه‌پردازی داده بنیاد با رویکرد ظاهر شونده (گلیزری) است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته بوده و به‌منظور گردآوری اطلاعات، با به‌کارگیری روش نمونه‌گیری هدفمند با 12 نفر از خبرگان حوزه صنایع‌دستی و فناوری اطلاعات، مصاحبه انجام شد. در راستای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در این پژوهش، از بستۀ نرم‌افزاری مکس.کیو.دی.ای نسخۀ 10 استفاده‌ شده است. جهت بررسی استحکام پژوهش نیز از چهار معیار قابلیت اعتبار، انتقال‌پذیری، قابلیت اطمینان و تایید پذیری استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در دو مرحلۀ کدگذاری حقیقی و کدگذاری نظری انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد عوامل تغییر در ساختار تولید، بهبود روابط با مصرف‌کننده، توسعه پژوهش و آموزش، توسعه زیرساخت‌ها و ایجاد شبکه‌های تولیدی به‌عنوان الزامات اصلی است و درنهایت الگوی مفهومی پژوهش با 9 مقوله و 29 مولفه ترسیم گردید. پژوهش حاضر می‌تواند بخشی از خلاهای شناختی در حوزه به‌کارگیری تولید اجتماعی در ایران را مرتفع نماید.

identifying the requirements and challenges of applying social manufacturing to handicrafts

in today’s world, taking advantage of social capacities and national capabilities in manufacturing handicrafts requires the application of new state-of-the-arts production techniques. in this regard, social manufacturing is an emerging phenomenon that serves as a new production ecosystem equipped with modern technologies and social networks. therefore, this qualitative study sought to identify the requirements and challenges of applying social manufacturing to the production of handicrafts using the grounded theory (glaser method). to collect the required data, semi-structured interviews were made with twelve experts in the field of handicrafts and information technology who were selected through the purposive sampling method. the collected data were then analyzed using the maxqda 10 software. on the other hand, the validity, transferability, reliability, and verifiability of the study were also measured to strengthen the findings. finally, the collected data were analyzed through actual and theoretical coding.according to the study’s results, altering the manufacturing structure, fostering relationships with consumers, developing research and education, developing the infrastructures, and establishing production networks were identified as the main requirements of applying social manufacturing to the production of handicrafts. moreover, the conceptual map of the study was drawn, including nine categories and twenty-nine sub-categories. the current study can fill a number of gaps existing in the application of social manufacturing in iran.