کشف مولفه‌های مسئولیت پذیری اجتماعی مدیران اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران

اقامتگاه‌های بوم گردی یکی از مباحث جدید در گردشگری جهانی است، مسئولیت پذیری اجتماعی در صنعت گردشگری و این اقامتگاه ها، جذابیت‌هایی را برای افراد و سازمان‌ها به وجود آورده است. هدف این تحقیق کشف مولفه های مسئولیت پذیری اجتماعی در اقامتگاه های بوم گردی کشور است. این تحقیق دارای فلسفه تفسیری، رویکرد استقرایی، روش کیفی و استراتژی داده بنیاد با رویکرد ظاهرشونده است. تجزیه و تحلیل آن از طریق روش کدگذاری گلیزر انجام شد. جامعه مورد مطالعه اقامتگاه های بوم گردی کشور، خزانه کیفی مدیران اقامتگاه های درجه یک کشور، خبرگان دانشگاهی و مسئولین بالارتبه مدیریت گردشگری کشور بوده‌اند. نمونه مورد مطالعه نیز 25 نفر از این افراد بودند. این تحقیق از خرداد 1398 تا فروردین 1399 انجام شد. در مرحله کدگذاری نظری، مولفه‌ها و مقولات استخراج شده، بر اساس خانواده «ابعاد» مفهوم‌سازی شدند. نتایج نشان داد که مسئولیت اجتماعی در اقامتگاه های بوم گردی شامل 6 مولفه و 23 مقوله می باشد. این مولفه‌ها شامل فرهنگ اجتماع محور، قانون، کسب وکار اجتماع محور، توجه محیطی، خیرخواهی و پاسخ گویی به ذی نفعان داخلی است. هریک از این مولفه ها به مدیران کمک می کنند تا بدانند در اقامتگاه های بوم گردی باید بر چه ویژگی هایی تمرکز کنند تا بهتر بتوانند مسئولیت اجتماعی را پیاده سازی کنند.