تاثیر رهبری برندگرا بر رفتار شهروندی برند در صنعت هتل داری

صنعت هتل داری از زیربناهای اساسی توسعۀ گردشگری است، که یکی از نیازهای مهم مدیران هتل ها شناسایی راه هایی برا توسعۀ رفتارهای منطبق با برند در کارکنان است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر رهبری برندگرا بر رفتار شهروندی برند، با نقش میانجی تناسب فرد-برند و تعهد به برند انجام شد، که از نظر روش توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری را 1005 نفر از کارکنان هتل های پنج ستارۀ شیراز تشکیل دادند، که 278 نفر از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسش نامۀ استاندارد رهبری برندگرا، تناسب فرد-برند، تعهد به برند و رفتار شهروندی برند استفاده شد، که روایی آن ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه، و پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ و پایایی مرکب تایید شد. تحلیل داده‌ها از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای amosو spss انجام شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان دهندة تاثیر مستقیم رهبری برندگرا بر رفتار شهروندی برند، تاثیر مستقیم رهبری برندگرا بر تناسب فرد-برند، و تاثیر مستقیم رهبری برندگرا بر تعهد به برند بود. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که تناسب فرد-برند و تعهد به برند در تاثیر رهبری برندگرا بر رفتار شهروندی برند، نقش میانجی ایفا می کنند.