اثرات توسعه گردشگری ورودی بر توزیع درآمد بین خانوارها و شرکت ها

توان درآمدزایی گردشگری باعث شده توسعه آن مورد حمایت سیاست گذاران و جوامع میزبان قرار گیرد. تزریق مخارج گردشگران به اقتصاد مقصد، افزایش درآمد خانوار و شرکت ها را به همراه دارد. در این پژوهش با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390، اثر توسعه بخش گردشگری ورودی بر درآمد خانوارها و شرکت ها و توزیع آن ارزیابی شده است. ماتریس حسابداری اجتماعی به گونه ای اصلاح شده است تا بخش گردشگری را به عنوان بخشی واحد در کنار سایر بخش ها در حساب تولید دربرگیرد. همچنین، با به کارگیری رهیافت تحلیل مسیر ساختاری، مسیرهایی که این توسعه بر درآمد خانوارها و شرکت ها اثر می گذارند، شناسایی شده اند. نتایج نشان می دهد که شرکت ها، خانوارهای شهری و سپس روستایی به ترتیب بیشترین افزایش درآمد حاصل از توسعه گردشگری را تجربه می کنند. سهم چهاربرابری خانوارهای شهری نسبت به روستایی از این درآمد، حاکی از افزایش شکاف درآمدی در نتیجه رشد گردشگری ورودی است. همچنین بخش اقتصادی حمل و نقل بیشترین سهم را در انتقال درآمد گردشگری به خانوارها و شرکت ها داشته و مهم ترین عامل تولید در این انتقال درآمد به خانوارها و شرکت ها به ترتیب نیروی کار و سرمایه است.