رابطه مکانیسم‌های دفاعی سازگارانه و ناسازگارانه با دینداری در دانشجویان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه مکانیسم‌های دفاعی و دینداری در دانشجویان، و مقایسه مکانیسم‌های دفاعی و سطح دینداری پسران و دختران دانشجو  با روش پژوهشی همبستگی انجام گرفت. در این مطالعه 798 نفر (423 دختر و 375 پسر) از دانشجویان کارشناسی رشته‌های غیرپزشکی دانشگاه‌های شهر تهران با روش نمونه‌گیری در دسترس شرکت داشتند. شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه مکانیسم‌های دفاعی (40ـdsq) و باورهای مذهبی (برای سنجش دینداری) را تکمیل کردند. داده‌های به دست آمده با آزمون آماری همبستگی پیرسون و t در گروه‌های مستقل تحلیل شد. تحلیل داده‌های پژوهش نشان داد که همبستگی مثبت و معنادار میان سبک دفاعی پخته و سطح دینداری وجود دارد، به این معنا که افزایش میزان باورهای مذهبی موجب رشد فزون‌تر سبک دفاعی پخته می‌شود. رابطه بین سبک‌های دفاعی روان‌آزرده (ناسازگار) و دینداری منفی و معنادار است، ولی همبستگی معنادار بین دینداری و بعد دیگری از مکانیزم‌های دفاعی ناسازگارانه (سبک‌های دفاعی ناپخته) وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که میانگین نمره‏های دختران در مکانیسم‌های دفاعی سازگارانه (پخته) و میانگین نمره‏های پسران در مکانیسم‌های دفاعی ناسازگارانه (روان‌آزرده) بیشتر است. تفاوت معناداری بین میانگین نمره‏های پسران و دختران در بعد دیگری از مکانیزم‌های دفاعی ناسازگارانه یعنی مکانیسم‌های دفاعی ناپخته وجود ندارد. همچنین تفاوت معناداری میان میانگین نمره‏های باورهای مذهبی در دختران و پسران وجود دارد، و میزان دینداری دختران بیش از پسران است.