علل تلقین‌گرایی در نظام آموزش رسمی و غیررسمی و راهکارهای برون‌رفت متناسب با فرهنگ اسلامی

هدف از انجام این پژوهش، تبیین و نقد علل تلقین‌گرایی در نظام آموزش رسمی و غیررسمی و ارائه راهکارهای برون‌رفت از آن، متناسب با فرهنگ اسلامی است. روش پژوهش، روش‌های فلسفی تحلیل و تفسیر مفهومی (بررسی بافت یا سیاق مفهوم، تحلیل بر حسب مفهوم متضاد) و روش تحلیل استعلایی است. نتایج پژوهش بیانگر  آن است که عوامل موثر بر شکل‌گیری تلقین‌گرایی در آموزش رسمی، روش تدریس منفعلانه، محتوای تلقینی و استفاده ابزاری از آموزش و پرورش است. در آموزش غیررسمی نیز می‌توان به فرهنگ، خانواده، معیارپذیری و عوامل روانشناختی در شکل‌گیری تلقین‌گرایی اشاره کرد. راهکارهای مرتبط با کاهش تلقین‌گرایی در آموزش رسمی، شامل روش تدریس فعال، محتوای دانش‌آموز محور  و تربیت شهروندی است و در آموزش غیررسمی، تعادل فرهنگی، آموزش خانواده، معیارشناسی و توجه به خودآگاهی و خودشناسی روان‌شناختی پیشنهاد شده است.