تاثیر اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان در رشد معنوی دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان در رشد معنوی دانش‌آموزان دختر شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-94 انجام شده است. روش پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه ‌گواه است. جامعه آماری پژوهش، دانش‌آموزان دختر رده سنی دوازده تا چهارده سال شهر اصفهان است که از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، از میان دو مرکز کانون‌ پرورش فکری کودکان و نوجوانان شهر اصفهان به‌صورت تصادفی انتخاب شدند: یک مرکز به‌عنوان گروه آزمایش و مرکز دیگر به‌منظور گروه گواه. سپس از هریک از این مراکز، پانزده دانش‌آموز به‌صورت تصادفی انتخاب، و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه پرسش‌نامه سنجش معنویت هال و ادواردز (1996) را تکمیل کردند (آلفا کرونباخ 0/89) و سپس برنامه آموزش فلسفه به کودکان گروه آزمایش به‌مدت پانزده جلسه یک‌ساعته، هر هفته دو جلسه، آموزش داده شد. به گروه گواه آموزشی در این زمینه داده نشد. در پایان دوره، هر دو گروه مجدد پرسش‌نامه مذکور را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها در سطح آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار، و در سطح آمار استنباطی از تحلیل کواریانس چندمتغیره بهره گرفته شد. یافته‌ها به‌طور کلی نشان داد برنامه آموزش فلسفه به کودکان در رشد معنوی فراگیران اثرگذار است. درباره زیرمقیاس‌های رشد معنوی نیز باید گفت اجرای این برنامه به رشد آگاهی از وجود خداوند، کاهش ناامیدی، بزرگ‌نمایی و بی‌ثباتی در رابطه با خدا منجر می‌شود؛ اما در دو مولفه پذیرش واقعی و توان مدیریتی، برنامه فوق بر گروه آزمایش موثر واقع نشد. بنابراین، بااینکه برنامه نام‌برده در برخی ابعاد رشد معنوی معنادار نبود، به‌طور کلی و با درنظر گرفتن تمام جوانب می‌توان نتیجه گرفت که با اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان می‌توان رشد معنوی دانش‌آموزان را ارتقا داد.