روش‌های خویشتن ‏داری جنسی در ساحت ‌های سه ‌گانۀ تربیت براساس منابع اسلامی (با تاکید بر دوره‌های‌ نوجوانی و جوانی)

پژوهش حاضر به‌ منظور دستیابی به شیوه‌های خویشتن ‏داریِ جنسیِ ناظر به ساحت‌های سه‌گانۀ تربیت با رویکرد اسلامی انجام شده است. این تحقیق به ‌لحاظ داده‌های مورد استفاده در آن، ازنوع کیفی است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه‎ ای استفاده کرده‌ایم. داده‌های پژوهش توسط روش تحلیل محتوا به‌شیوۀ جهت‌دار تجزیه‏ وتحلیل شده‌اند. آیات قرآن کریم، روایات و آثار اندیشمندان مسلمان که مرتبط با موضوع تحقیق بوده‌اند، به‌عنوان جامعۀ مطالعاتی انتخاب شدند و نمونه‌گیری به‌روش هدفمند صورت گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهد خویشتن‏داری جنسی ازدیدگاه اسلام، یک فضیلت نفسانی است که با تولید و تصحیح شناخت از خود، هستی و خالق هستی آغاز می‌شود و با ایجاد احساس ارزشمندی و نگرش مثبت، به ایجاد رفتار خویشتن‌مدارانه ازسوی فرد می‌انجامد؛ همچنین درپی مطالعۀ متون دینی، چهارده کُد به ‏عنوان روش‏های کسب این فضیلت اخلاقی یافت شد: چهار روش در ساحت بینش، شامل تعقل، دوام ذکر، یاد مرگ و ضبط خیال؛ چهار روش در ساحت گرایش، شامل نعمت‌سپاسی، فعال‌کردن احساسات مثبت، دوربین مخفی، و تقویت شوق و خوف؛ شش روش در ساحت کنش، شامل کنترل کانال‌های ورودی، خودمشغولی در مسیر اهداف، تنظیم حضور و خلوت، مدیریت‌کردن ارتباط و معاشرت، محاسبه و خودتنبیهی- خودتشویقی؛ بنابراین، روش‏هایی که در متون دینی برای مصون‌سازی رفتار جنسی ذکر شده‌اند، به­ جهت همه‌جانبه‌نگری و پیشگیرانه‌بودن می‌توانند یاریگرانی مفید برای عبور سالم افراد از وسوسه‌های جنسی به‏ ویژه در دوره‌های نوجوانی و جوانی باشند.