مدل یابی معادله های ساختاری در تبیین الگوی توسعۀ اعضای هیئت علمی مبتنی ‏بر معنویت (مطالعۀ موردی: دانشگاه قم)

هدف از پژوهش حاضر، تبیین الگوی توسعۀ اعضای هیئت علمی مبتنی ‏بر معنویت در دانشگاه قم و روش تحقیق ازنوع کاربردی و توصیفی است. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه قم (284= n) را شامل می شود و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 164 نفر به دست آمده است. ابزار مورداستفاده در پژوهش، دو پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ معنویت سازمانی (0.961=α) و توسعۀ اعضای هیئت‏ علمی (0.916=α) است و تایید روایی سازۀ ابزارها به وسیلۀ تحلیل عاملی صورت گرفته است. نتایج حاصل از آزمون تی. تک نمونه ای نشان می دهد توسعۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه قم و معنویت فردمحور، بالاتر از میانگین نظری، اما معنویت سازمان محور، پایین تر از متوسط نظری است. ضریب های همبستگی پیرسون نشان می دهد بین معنویت فردمحور و سازمان محور، و توسعۀ اعضای هیئت علمی و مولفه هایش رابطه ای مثبت و معنادار برقرار است. نتایج حاصل از مدل یابی معادله های ساختاری، برازش مناسب مدل نقش معنویت فردمحور و سازمان محور در توسعۀ اعضای هیئت علمی را تایید می کند؛ همچنین نشان می‏ دهد که معنویت سازمان ‏محور اثر بیشتری بر توسعۀ اعضای هیئت علمی دانشگاه قم گذاشته است (γ=47.0). با توجه به اثر بیشتر معنویت سازمان محور بر توسعۀ اعضای هیئت ‏علمی و پایین تربودن سطح آن از معنویت فردمحور باید تلاشی اساسی برای ارتقادادن هرچه بیشتر آن صورت گیرد.

Model of spirituality-based faculty development (Case: University of Qom)

The purpose of this study was to explain the faculty development based on spirituality in Qom University. The research method is applied and descriptive. The statistical population of the study consists of all faculty members of Qom University (N = 284). Sample size was calculated using Cochran’s formula of 164 people who were studied by appropriate sampling method. Organizational spirituality questionnaire (α = 0.996) and faculty development questionnaire (α = 0.916) were used to collect data. Construct validity of the tool was verified by First order confirmatory factor analysis. The results of the OneSample T Test showed that the faculty development in Qom University and the four their components, individual spirituality and their subcomponents were higher than the average, but the organizationbased spirituality was less than average Among the components of organizationalcentered spirituality, spiritualitybased leadership is equal to, and other subcomponents below the theoretical average. Pearson correlation coefficients indicated that there is a positive and significant relationship between individual and organizationbased spirituality and the faculty development and their components. The results of structural equation modeling indicate that the model of the role of individual spirituality and organizationbased spirituality in the faculty development. Organizationbased Spirituality also has a greater impact on the faculty development in Qom University (γ = 0/47).