رویکردی به تولید علم دینی از منظر آیت‌الله جوادی آملی و دلالت های آن در برنامه درسی آموزش عالی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تفصیلی علم دینی از منظر ویژگی ها و هنجارهای عالِم یعنی یکی از جهات کلیدی مطرح شده در نظریه علم دینی آیت‌الله جوادی آملی است. برای این منظور ابتدا ضمن ارائه تقریری اجمالی از نظریه آیت‌الله جوادی آملی، باتوجه به جایگاه عقل در این نظریه و نیز نقش آن در ایجاد شایستگی هایی در عالِم، به تببین نقش هر دو نوع عقل نظری و عملی در تولید معرفت اسلامی با تاکید بر دیدگاه جوادی آملی پرداخته شده است. در ادامه ویژگی ها یا شایستگی های عالِم در دو طبقه «دانشی نگرشی» و «اخلاقی رفتاری» نیز تبیین شده است. سپس دلالت های این بحث برای تغییر برنامه های درسی دانشگاه ها به‌منظور تربیت عالمانی برخوردار از این ویژگی ها و به‌تبع آن، تولید علم و معرفت توسط این عالمان که متصف به صفت اسلامی باشد، پرداخته شده است. درپایان ضمن ارائه جمع بندی از مباحث مطرح شده، به دستاورد نظری این نوشتار در قابلیت جمع بین نظرات رقیب و پاسخ‌گویی به نظرات برخی منتقدان نظریه جوادی آملی نیز اشاره خواهد شد.

An Approach of Religious Science from Javadi Amoli's Perspective and its Implications for Higher Education Curriculum

This article is aimed to examine an aspect of an approach of religious science or knowledge which was introduced by Javahi Amoli. That aspect refers to the scientist's or knower's characteristics and virtues. To this end, first of all, the Ayatollah Javadi Amoli's theory was reviewed briefly, then according to this theory, the role of wisdom in forming the knower's competencies especially the role of theoretical and practical wisdom in producing the Islamic knowledge was explained. Based on it, the knower's features or virtues which were divided in two categories were elucidated. These are: knowledge or attitude class and ethical or behavioral division. In the following, the implications of this approach of religious science for designing or changing universities' curricula were stated. Those will help to educate the scholars who will possess these characteristics and as a consequence, they will be capable to produce Islamic knowledge. Finally, the conclusion with the theoretical achievement of this approach to respond some critics of Javari Amoli's theory was mentioned.