بررسی دیدگاه سیدمرتضی درباره آیات مربوط به اعتراض موسی (ع) نسبت به هارون و تاثیر مبنای کلامی ایشان در دیدگاه مربوطه

مسئله‌ پژوهش این است که علت توبیخ شدید موسی نسبت به هارون در داستان گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل چیست؟ سیدمرتضی معتقد است از آنجا که هارون، شریک موسی در رسالت بود و داراى سود و زیان مشترک بودند، موسی او را همچون خود فرض و همان‌گونه که انسان به هنگام خشم با خود رفتار مى‏کند، با او رفتار کرد؛ و ممکن است در آن زمان، گرفتن سر و کشیدن آن بی‌احترامی محسوب نمی‌شده است و احتمال دارد گفتن عبارت‏ «لا تَاْخُذْ بِلِحْیَتِی وَلابِرَاْسِی...» ازسوی هارون به‌علت ترس وی از گمان نادرست بنى‌اسرائیل مبنی برعتاب موسی نسبت به وی باشد یا اینکه مضمون این سخن، دلدارى و دعوت موسی به صبر باشد. نگارنده معتقد است دیدگاه ایشان دچار تاویل دور و بعیدی است. ظاهراً آنچه باعث چنین تفسیری از سیدمرتضی شده، مبنای کلامی ایشان درباره عصمت مطلق انبیاء (ع) است؛ نگارنده بر این باور است که می‌توان تحلیلی ارائه کرد که هم با این مبنا و هم با ظاهر آیات سازگارتر باشد و باید به این نکته توجه داشت که میدان تاویل آیات، میدان وسیع و فراخ‌دامنی نیست و فقط در حد اضطرار و ضرورت است. به نظر می‌رسد توبیخ شدید موسی(ع) نسبت به هارون وسیله‌ای برای بیدار کردن بنی‌اسرائیل بود تا به شدت و بزرگی اشتباه خود در گوساله‌پرستی پی ببرند.

examining syed morteza’s view on the verses related to the protest of moses (pbuh) towards harun (pbuh) and the effect of her theological basis on the relevant point of view

the problem is, what is the reason for moses’ severe rebuke of aaron in the story of the israelites’ calf worship? syed morteza believes that since harun was moses’ partner in the mission and they shared profits and losses, moses treated him as if he were his own and the way a person treats himself when he is angry. and it is possible that at that time, taking its head and pulling it was not considered disrespectful, and it is possible that saying the phrase ﴿la tākhūdh bilhiṭī walābrāsi...﴾ by aaron was due to his fear of the children of israel’s false assumption that moses would blame him, or that the content of this musa’s speech is a consolation and an invitation to patience. the author believes that his point of view is far-fetched and improbable. apparently, what caused such an interpretation of sayyid morteza is his theological basis about the absolute infallibility of the prophets (pbuh); but it is possible to provide an analysis that is more compatible with both this basis and the appearance of the verses, and it should be noted that the field of interpretation of the verses is not a wide and wide-ranging field and is only limited to urgency and necessity. it seems that the severe rebuke of moses (pbuh) towards aaron (pbuh) was a means to wake up the children of israel to realize the severity and magnitude of their mistake in worshiping the calf.