بازخوانی انگاره «هستی» در معنویت‌گرایی جدید
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شاکرنژاد احمد
|
|
منبع
|
پژوهشنامه كلام - 1397 - دوره : 5 - شماره : 9 - صفحه:53 -72
|
|
چکیده
|
دیدگاه افراد درباره چیستیِ هستی و نسبت انسان و خدا با کلّ هستی، در نحوه معنویت‌گرایی آنها موثر است. شیوه معنویت‌گرایی فردی که هستی(طبیعت، ماوراء طبیعت، انسان و خدا) را یک کلّ یکپارچه و بدون تمایز فرض می‌کند با فردی که عرصه غیب و شهود را متمایز می‌داند و انسان و خدا را دو موجود مستقل به حساب می‌آورد تفاوت‌هایی بسیار دارد. در این مقاله با استفاده از پژوهش‌های موجود درباره عقاید معنویت‌گرایان جدید نشان خواهیم داد که انگاره هستی در این جریان چگونه ترسیم می‌شود و هستی‌شناسی برخاسته از این انگاره چه تاثیراتی در خداشناسی و انسان‌شناسی معنویت‌گرایان جدید دارد. در مقاله حاضر با استفاده از مفهوم مونیسم سعی خواهیم کرد این مدل هستی‌شناختی را تبیین کرده و به اجمال به برخی لوازم اعتقادی آن اشاره کنیم.
|
|
کلیدواژه
|
معنویت جدید، هستی‌شناسی پست مدرن، مونیسم، تناسخ، خودشکوفایی
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
shakernejad@isca.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|