مباحثه انتقادی در شبکه های اجتماعی فضای سایبر: استدلال، مغالطه، تخطی از قاعده، نقض قاعده، و بازی های زبانی

مباحثه، مطالبه بحث از دیگری است؛ پس ارتباط یکسویه صرف طرح ادعاهای خود نیست، بلکه ارتباط (حداقل) دوسویه (تعاملی) است که ارتباطگر و ارتباطگیر، نقش و نوبت خود را مستمر در مکالمه تغییر میدهند و به ادعاهای یکدیگر واکنش نشان میدهند. وقتی مباحثه در شبکه های اجتماعی فضای سایبر واقع شود، فرآیند ارتباطی چندسویه (تراکنشی) خواهد بود؛ زیرا دیگر فقط پرسش و پاسخ دو نفر نیست، بلکه گردبادی از بازخوردها و پیش‌خوردها از دیگران کاربران نیز درمیگیرد. مباحثه فقط شامل استدلال آوری برای متقاعدسازی طرف مقابل نیست، بلکه شامل مغالطه، ادعاهای بدون تضمین، و البته ترفندهای بلاغی برای اقناع مخاطب است. این مقاله، به زیرفرآیندهای مباحثه (استدلال، مغالطه، و مانور راهبردی بین آنها) توسط کاربران ایرانی در دو جماعت مجازی شبکه اجتماعی فیسبوک میپردازد. در این مقاله از الگوی جدل تولمن استفاده شد تا شیوه استدلال کاربران ایرانی در مباحثه انتقادی بازشناسی شود و مغالطه های آنها تحلیل شود. سپس از الگوی مباحثه فان ایمرن استفاده شد تا کیفیت نقض قواعد بیان و البته انسجام ریسمانهای مباحثه مطالعه شود. در پایان بحث شد این روندهای مباحثه، بیش از آنکه مصداق اصل همیاری گرایس باشند، تداعیکننده مفهوم بازیهای زبانی ویتگنشتاین هستند.

critical discussions in social networks of cyberspace: argumentation, fallacies, flouting a maxim, violating a maxim, and language games

discussion is asking for a reason from the others; it is not a one way presentation of our claims, but an interaction (two way) communication, where communicators and communicatees change their turns and roles continuously, arguing and reacting to each other’s arguments. in discussions of social networks in cyberspace, the communication processes are transactional; because they are not just dyadic questions and answers, but a helix of feedbacks and feedforwards by others. they are not only reasoning to persuade others, but they may include fallacy, claiming without warrants, and using rhetorical devices for persuasion. this paper is dedicated to sub processes of critical discussions (i.e. reasoning, fallacies, and strategic maneuvering between them) among iranian users of two virtual communities within facebook. toulmin’s argumentation model was applied to recognize reasoning practices and analyze fallacies. van eemeren’s pragma dialectic was used to understand how normative principles of a discussion are violated, but the discourse remains dynamic and communications continue. we concluded these discussions are examples of flouting of grice cooperative principle, and they are performances of wittgenstein’s concept of language games.