بررسی آسیب پذیری ساختمانهای شهر در برابر مخاطرات طبیعی (زلزله) (مطالعه موردی: محله محتشم کاشان)

شناخت صحیح ابعاد و اصول مدیریت بحران ناشی از زمین‌لرزه در مناطق شهری می تواند به‌عنوان اولین گام در فرآیند مدیریت بحران و به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین دستورالعمل‌ها جهت اجرائی نمودن مدیریت بحران زمین‌لرزه محسوب می گردد. لذا در پژوهش حاضر به‌منظور برنامه‌ریزی اصولی برای کاهش آسیب‌پذیری ساختمان‌های شهری و ارائه تصویری روشن از وقوع احتمالی زلزله و عواقب، ارزیابی پهنه‌های آسیب‌پذیری شهری ضروری است. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر نوع روش توصیفیتحلیلی و پیمایشی است و برای تحلیل داده‌ها با مدل ahp و نرم‌افزار gis و وزن دهی شاخص‌ها در expert choice، به بررسی آسیب‌پذیری بافت فرسوده محله محتشم شهر کاشان، پرداخته‌شده برای بررسی آسیب‌پذیری 9 شاخص مورداستفاده قرارگرفته است. میزان آسیب های وارده به ساختمان‌های این محله در پنج گروه شامل: پهنه‌های آسیب‌پذیر خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد تقسیم‌شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد ازنظر آسیب‌پذیری 10 درصد محله در آسیب‌پذیری خیلی کم، 19 درصد کم، 15 درصد متوسط، 47 درصد زیاد و 9 درصد در آسیب‌پذیری خیلی زیاد قرار دارد؛ و توزیع فضایی آسیب‌پذیری در مرکز محله به دلیل عدم استفاده از مصالح مقاوم، کیفیت نامطلوب و قدمت زیاد ابنیه ها، بیشتر از همه جا است. کمترین آسیب‌پذیری در جداره اصلی بافت بخصوص در قسمت جنوب شرقی محله واقع‌شده است؛ که با توجه به تحلیل‌های انجام‌گرفته در این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که بادرنظرگرفتن مشکلات کالبدی بافت محله محتشم، رویکرد مدیریت بحران زلزله یک راهکار موثر در راستای حفظ بافت و کاهش آسیب‌های وارده به این بافت در اثر وقوع زلزله خواهد بود.