ارزیابی انواع روش‌های درون‌یابی به منظورپهنه‌بندی خشکسالی هواشناسی در دشت ساری-نکا

خشکسالی یک پدیده طبیعی و قابل تکرار است که فرآیندهای مختلف زیست محیطی را تحت تاثیر قرار داده است؛ به همین دلیل بایستی به طور گسترده مورد بررسی قرار گیرد. هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت خشکسالی هواشناسی با به‌کارگیری چهار شاخص خشکسالی و همچنین انتخاب مناسب‌ ترین روش از میان روش‌ های مختلف درون‌ یابی به منظور پهنه بندی خشک‌سالی در دشت ساری-نکا می‌ باشد. برای این منظور، از آمار 10 ایستگاه هواشناسی موجود در دشت سارینکاو چهار شاخص خشکسالیrai، zsi، czi و pnpiجهت ارزیابی و تحلیل خشکسالی استفاده شد. نتایج نشان داد که مقادیر دو شاخص zsi و czi در تمامی ایستگاه‌ ها اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند و تقریباً بر هم منطبق می باشند و شاخص rai تشابه بیشتری با شاخص pni داشته است. همچنین نتایج نشان داد که در اکثر ایستگاه ها بعد از سال 1377 خشکسالی هواشناسی شدت یافته است و شدیدترین خشکسالی طبق مقادیر به‌دست آمده از هر یک از شاخص‌ های خشکسالی در سال 1384رخ داده است. در نهایت بهمنظور ارزیابی روش‌ های مختلف درون‌ یابی جهت تهیه نقشه‌های پهنه‌ بندی خشکسالی، روش‌ های زمین آمار کریجینگ ساده، معمولی، عکس فاصله با درجات 1 تا 5، تابع شعاعی و درون یابی چند جمله‌ای کلی به‌کار گرفته شد. بر اساس دو معیار ارزیابیrmse و mae برای شاخص های spi،  zsi و czi روش کریجینگ ساده و برای شاخص pnpi روش تابع شعاعی به عنوان مناسب‌ترین روش از بین سایر روش‌های درون‌ یابی برای هریک از شاخص‌های مورد بررسی انتخاب شد.