پهنه بندی دمای رویه ی زمین ایران با داده های مودیس

دیدبانی‌های مودیس تِرا و آکوا با چگالی مکانی و زمانی مناسب در گستره‌ی ناهمگون ایران می تواند دانسته‌های ما را از ویژگی‌های دمایی ایران افزایش دهد. در این پژوهش خوشه‌بندی داده‌های دمای رویه‌ی زمین باهدف شناسایی پهنه‌های دمایی و بررسی تغییر ات مکانی و زمانی آن در هر پهنه انجام‌شده است. تفاوت زمانی برداشت دمای رویه‌ی زمین در روزهای مختلف برای هر یاخته با استفاده از هم‌زمان‌سازی داده‌های مودیس تِرا و آکوا اصلاح شد و پس از محاسبه‌ی شیب دمای رویه‌ی زمین دمای ساعت 30: 12 نیم روز برای هر یاخته‌ی درون مرز ایران تولید شد. از پایگاه داده‌ی تولیدشده در مقیاس روزانه، آرایه ای در ابعاد 12*2688*1765 تولید شد که میانگین بلندمدت ماهانه‌ی دمای رویه‌ی زمین ایران است. خوشه‌بندی دمای رویه ی زمین به‌منظور آشکارسازی پهنه‌های دمایی ایران به روش وارد روی‌داده‌های ماهانه انجام شد. در گام اول خوشه‌بندی، ایران به دو پهنه‌ی دمایی سرد و گرم تقسیم شد که خوشه‌بندی مجدد آن ها چهار پهنه‌ی بسیار گرم، گرم، معتدل و سرد را در گستره‌ی ایران نمایان ساخت. خوشه‌های دمای رویه‌ی زمین ایران هماهنگی زیادی با ناهمواری ها و عرض جغرافیایی نشان می دهند. بخش‌های مرتفع تر ایران در رشته‌کوه‌های زاگرس و البرز و نیز بلندی‌های داخلی ایران در خوشه‌های معتدل و سرد قرار می گیرد درحالی‌که مناطق پست در عرض های جنوبی و بیابان‌های داخلی ایران پهنه‌های بسیار گرم و گرم ایران هستند. هنگام رخداد بیشینه‌ها دمای رویه ی زمین در پهنه‌های گرم و معتدل به مقادیر دما در پهنه ی بسیار گرم نزدیک‌تر می شوند. با توجه به گستره‌ی پهنه ی گرم که یک‌سوم مساحت ایران را در برمی‌گیرد می توان نتیجه گرفت که بخش های زیادی از کشور در صورت افزایش دما قابلیت تبدیل به مناطق بسیار گرم را دارد.