بررسی تغییرات پرفشار جنب حاره‌ تراز 500 هکتوپاسکال نیوار ایران با رویکرد تغییر اقلیم

پرفشار جنب حاره آزور بارزترین و دائمی‌ترین سیمای گردش وردسپهری در منطقه جنب حاره نیمکره شمالی و ایران به شمار می‌رود. بررسی آثار و منابع منتشرشده در رابطه با تغییرات پرفشار جنب حاره‌ای نشان می‌دهد که یک تحقیق جامع درباره تغییرات این پرفشار در فصول مختلف لازم است. افزایش یا کاهش شاخص شدت و شاخص گسترش شرقی و شمالی پرفشار‌ جنب حاره‌ در سطح 500 هکتوپاسکال، تعیین‌کننده اصلی دوره‌های خشک و مرطوب در ایران است. ازاین‌رو هدف این مطالعه، تبیین تغییرات زمانی _ مکانی پرفشار جنب حاره و به عبارتی تعیین مرز شمالی و شرقی و همچنین شدت این سیستم در فصول مختلف بر روی ایران بوده است. بدین منظور داده‌های فرمت nc ارتفاع ژئوپتانسیل ساعت 12gmt طی یک دوره 68 ساله (1948 2015) از پایگاه داده مرکز پیش‌بینی محیطی/ مرکز ملی پژوهش‌های جوی نوآ اخذ گردید و برای طبقه بندی فصلی و تهیه نقشه های مورد نظر در مراحل بعدی به فرمت‌های استاندارد و مورد نظرتبدیل شدند. نقشه و نمودارهای سری زمانی میانگین پرفشار‌ جنب حاره در نیوار ایران بیانگر افزایش شاخص سطح و شدت در همه فصول باشد. شیب خط روند تمامی فصول افزایشی بوده و میانگین ارتفاع ژئوپتانسیل در نیوار ایران با آهنگ 5.87 ژئوپتانسیل متر در هر 10 سال افزایش‌یافته و در سال 2015 به حداکثر آنومالی مثبت رسیده است.

A Study of the subtropical high pressure 500 hPa level changes in the Iran’s atmosphere with emphasis on climate change

Azores subtropical high pressure is accounted as the most striking and permanent features of tropospheric circulation in the Northern Hemisphere subtropical region and Iran. Assessing the published sources about the subtropical highpressure variations showed that a comprehensive research of the highpressure changes is needed in different seasons of the year. Increase or decrease in the severity index and eastern and northern extension index of the subtropical high pressure of 500 hPa level, is a major determinant index of the arid and wet periods in Iran. Therefore, the main goal of this research was to determine the tempospatial changes of subtropical high pressure or in the other words determining the northern and eastern borders spread and also the intensity of this system in different seasons over Iran. For this purpose, the data with NC format and geopotential height of 12GMT over a period of 68 years (1948_2015) were downloaded from the databases of National Center for Atmospheric Prediction (NCEP) and the National Center for Atmospheric Research (NCAR) NOAA and for seasonal classification and drawing the intended maps, they were converted to standard and intended formats Intended in the next stage. The maps and time series charts of mean STHP of Iran’s atmosphere indicate an increase in the severity and surface index during all the seasons of the year. The slope of the trend line has been increased for all the seasons and the average of geopotential height in Iran increased at a rate of 5.87 Geopotential meter per every 10 years and in 2015 reached to the maximum positive anomaly.