ارزیابی توزیع فضایی مولّفه ‌های توسعه صنعتی (مطالعه موردی: شهرستان ‌های استان چهارمحال و بختیاری)

تحلیل و مقایسه سطح برخورداری از امکانات و شناخت نابرابری‌ها و بی‌تعادلی‌ها در چارچوب محدوده‌های جغرافیایی مختلف و در نتیجه پی بردن به ضعف‌ها و اختلاف‌های موجود و سیاست‌گذاری برای رفع آنها از اهمّیّت بسیاری برای شناخت مناطق مختلف از لحاظ توسعه‌یافتگی برخوردار است. در همین راستا، رتبه‌بندی صنعتی یکی از راه‌های بررسی روند تغییرات در توسعه صنعتی استان‌های کشور است که سال‌هاست از طرف سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و وزارت صنایع و معادن انجام گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل میزان توسعه‌یافتگی صنعتی در سطح شهرستان‌های استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از روش‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره تاپسیس و ساو است. برای انجام پژوهش از داده‌های سالنامه آماری سال 1392 استفاده گردیده است. همچنین تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار آماری اکسل انجام شده است. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تاپسیسگویای آن است که شهرستان شهرکرد با امتیاز 1، به عنوان توسعه‌یافته‌ترین ناحیه از لحاظ شاخص‌های صنعتی در سطح شهرستان‌ها و شهرستان بن با امتیاز 00/0، به عنوان محروم‌ترین شهرستان استان چهارمحال و بختیاری هستند. نتایج با استفاده از تکنیک ساو نیز نشان‌دهنده توسعه‌یافتگی شهرکرد با امتیاز 697/0 و محرومیت شهرستان بن با امتیاز 00/0 است. در این میان، شهرکرد دارای بهترین وضع از نظر شاخص‌های صنعتی در سطح استان چهارمحال و بختیاری و شهرستان بن دارای بدترین شرایط توسعه صنعتی است که این امر نیازمند بازنگری در امر برنامه‌های توسعه و آمایش استان در آینده است.