توان سنجی باد برای توسعه پایدار انرژی در استان همدان

بررسی جایگزینی سوخت‌های فسیلی با انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر در جهان رو به گسترش است و  بهره‌برداری از این منابع انرژی پایدار، به دلیل ضرورت‌های زیست‌محیطی و تنوّع‌بخشیدن به منابع انرژی مورد استفاده، از اهمّیّت ویژه‌ای برخوردار است. هدف از این پژوهش، تعیین پتانسیل انرژی باد و بررسی موجودیت نقاط بهینه احتمالی، جهت بهره‌برداری از انرژی پایدار باد با استفاده از آمار ایستگاه‌‌های سینوپتیک استان همدان است. در این تحقیق، ابتدا داده‌‌های بلندمدّت‌‌ سه ساعته سمت و سرعت باد، در ایستگاه‌‌های سینوپتیک استان همدان در طی دوره آماری 5 ساله مورد ارزیابی قرار گرفت و گلباد سالانه در محلّ ایستگاه‌‌ها ترسیم شد. سپس توزیع‌‌های آماری مختلف برای برازش بر داده‌‌های باد مورد آزمون قرار گرفت و احتمال تجربی داده‌‌ها با استفاده از توزیع منتخب محاسبه گردید. نتایج نشان داد، در ایستگاه همدان توزیع ویبول و در ایستگاه‌‌های نوژه، نهاوند و تویسرکان توزیع گوسی معکوس بیشترین دقّت را در پیش‌‌بینی احتمالات وقوع سرعت باد دارد؛ همچنین چگالی توان باد در حداکثر ارتفاع ممکن استفاده از توان باد، در ایستگاه‌‌های همدان، نوژه، نهاوند و تویسرکان به ترتیب 24/15، 7/21، 8/10 و 3/6 وات در هر مترمربع محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده، هیچ‌کدام از ارقام به دست آمده در مقایسه با استانداردهای لازم جهت احداث نیروگاه بادی در حدّ مطلوب نیست. با توجّه به تعداد ساعات وزش باد و همچنین درصد موجودیت باد لازم بین سرعت‌‌های راه‌اندازی و توقّف توربین‌های بادی، بهره‌برداری از انرژی باد در هیچ‌کدام از ایستگاه‌‌های مورد بررسی مقرون به صرفه نبوده و توصیه نمی‌‌گردد.