سنجش میزان تاب آوری کلان شهر اصفهان در برابر تغییرات اقلیمی با رویکرد نهادگرا

تغییرات اقلیمی و پایداری، پس از دهه 1970 میلادی، تبدیل به بزرگ‌ترین چالش عصر حاضر به‌خصوص در شهرها شده است. یکی از مهم‌ترین راهکارها جهت مقابله با این مسئله، رویکرد تاب‌آوری شهری در پاسخ به تغییرات اقلیمی است که تحت عنوان تاب‌آوری اقلیمی مطرح است. هدف از این پژوهش ارزیابی و سنجش میزان تاب‌آوری نهادی نواحی 15گانه شهر اصفهان در برابر تغییرات اقلیمی با رویکرد نهادگرا است. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش توصیفی - تحلیلی می‌باشد. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات و داده‌های موردنیاز از روش کتابخانه‌ای، میدانی و ابزار پرسش‌نامه استفاده‌شده است. برای ارزیابی میزان شاخص‌های تاب‌آوری، سه بعد اصلی بستر نهادی، روابط نهادی و عملکرد نهادی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تعیین اهمیت نسبی معیارهای مورد پژوهش از فرایند تحلیل شبکه‌ای anp و جهت تعیین میزان تاب‌آوری مناطق در برابر تغییرات اقلیمی از مدل پرومته و گایا بهره برده شده است. نتایج پژوهش نشان داد مناطق 4، 9، 2 و 3 ازنظر تاب‌آوری در برابر تغییرات اقلیمی از منظر نهادی دارای وضعیت بسیار مطلوب، مناطق 5 و 6 دارای تاب‌آوری زیاد، مناطق 13، 7 و 12 دارای تاب‌آوری متوسط، مناطق 11، 15 و 1، دارای تاب‌آوری ضعیف و مناطق 10، 8 و 14 در رتبه آخر قرار دارند و جزء محروم‌ترین مناطق، ازنظر برخورداری از شاخص‌های تاب‌آوری در برابر تغییرات اقلیمی از منظر نهادی هستند. همچنین این پژوهش نشان داد که شهر اصفهان در معرض تغییرات اقلیمی قرار دارد و باتوجه‌به موقعیت قرارگیری آن در یک منطقه خشک و تغییر اقلیم آن به فراخشک در سال‌های اخیر می‌تواند بر سیستم شهری و ساکنان آن اثرگذار باشد. درنهایت می‌توان بیان داشت که شهر اصفهان در برابر تغییرات اقلیمی یک شهر پایدار نبوده و با ادامه وضع موجود، توان تاب‌آوری در برابر تغییرات اقلیمی را نخواهد داشت.

measurement of the isfahan metropolitan resilience against climate change with an institutional approach

after the 1970s, climate change and sustainability have become the biggest challenges of the present age, especially in cities. the approach of urban resilience in response to climate change is one of the most important solutions to deal with this issue, which is discussed under the title of climate resilience. this research has been conducted with the aim of evaluating and measuring the institutional resilience of 15 districts of isfahan city against climate change with an institutional approach. the present study is considered as an applied study in terms of purpose and descriptive-analytical research in terms of method. library, field and questionnaire methods have been used to collect the required information and data. the three main dimensions of the institutional framework, institutional relations and institutional performance, have been evaluated to evaluate the level of resilience indicators. the anp network analysis process has been used to determine the relative importance of the studied criteria and the prometheus and gaia model has been used to determine the resilience of regions against climate change. according to the results of the research, districts 9, 4, 3, 2 have a very favorable situation in terms of resilience against climate change from an institutional point of view, districts 5 and 6 have high resilience, districts 13, 7 and 12 have medium resilience, districts 11, 15 and 1, have weak resilience and districts 10, 8 and 14 are ranked last, and are among the most deprived regions in terms of having resilience indicators against climate change from an institutional perspective. the results of this study show that isfahan city is exposed to climate changes, and due to its location in a dry region and changing its climate to semi-arid in recent years, it can affect the urban system and its residents. finally, it can be said that isfahan is not a stable city against climate change, and if the current situation continues, it will not be able to withstand climate change in the future.extended abstract1-introductiontoday, climate change as the mother of possible natural disasters is no longer far-fetched, but is a current reality, in such a way that the damages caused by floods and storms have been repeated in these years, especially in cities where a lot of population and capitals have been accumulated. cities are the main actors in climate change, therefore urban centers should be prepared with appropriate tools to encounter the effects of climate change.