آیا ما توانستیم به‌خوبی این کار را انجام دهیم؟ (برآیند یک مطالعه اقدام‌پژوهی برای غلبه بر انگ وابسته به دیابت)

مقدمه و هدف: این مطالعه در پاسخ به »آیا ما توانستیم به‌خوبی این کار را انجام دهیم؟ « به بیان نتایج سه‌گانه‌ی یک مطالعه‌ی اقدام‌پژوهی پرداخته است که »این تحقیق چه اثری بر مشارکت‌کنندگان داشت؟ «، »چه اثری بر من به‌عنوان محقق و مشارکت‌کننده داشت؟ « و »آیا تقسیم قدرت که لازمه‌ی یک اقدام‌پژوهی مشارکتی است رخ داد؟ «.مواد و روش ها: این مطالعه به شیوه اقدام‌پژوهی با رویکرد کمیس و مک‌تاگرت در شهر اصفهان و از سال 1390 شروع‌شده است و افراد و سازمان‌های متعددی به‌تدریج در هر مرحله‌ی آن مشارکت نموده‌اند.یافته ها: تحلیل داده‌ها نشان‌دهنده اثربخشی برنامه در سطح مشارکت‌کنندگان اصلی برنامه (افراد مبتلا به دیابت) و اثربخشی برنامه در جلب مشارکت سایر گروه‌ها است که موفقیت برنامه را نشان می‌دهد. اثرات برنامه بر محقق و نحوه توزیع قدرت نیز که باید در هر اقدام‌پژوهی به آن توجه گردد موردبررسی قرارگرفته است.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با شرایط کنونی و امکانات موجود با اجرای یک شیوه مناسب می‌توان در راستای کاهش انگ در سطح وسیع عمل نمود.

Did we manage to do this effectively? Outcome of an action research to overcome diabetes-related stigma

Introduction: The current study aimed to answer the folloeing question: Did we manage to do this effectively? In so doing, it presented the threefold results of an action research: 1) how did this research affect participants? , 2) how did it affect the researcher? , and 3) did the power allocation which is the prerequisite for a participatory research take place?Materials and Methods: This action research with Kemmis and McTaggart rsquo;s approach has started in Isfahan since 2011 and numerous people and organizations have gradually participated in its different stages.Results: The obtained data indicated the effectiveness of the program for the main participants (people with diabetes) and for attracting the participation of other groups which demonstrates the success of the program. The effects on the researcher and power distribution that must be taken into account in each action research have been also addressed.Conclusion: As evidenced by the results of the current study, with the available facilities and in the current conditions, the implementation of an appropriate approach could reduce stigma at a large scale.