تاثیر الگوی فرآیند موازی گسترده بر تبعیت از رژیم غذایی بیماران دیابت نوع 2

مقدمه و هدف: بیماری دیابت از بیماری های مزمن شایع در دنیا می باشد که یکی از درمان های آن تبعیت از رژیم غذایی می باشد. مطالعات متعدد نشان داده است که موثرترین برنامه های اموزشی مبتنی بر رویکردهای نظریه محور می باشد. الگوی فرآیند موازی گسترده از الگوهای آموزش بهداشت می باشد که برپایه ترس، حساسیت، خودکارامدی بیماران می باشد. لذا این مطالعه را باهدف تاثیر الگوی فرآیند موازی گسترده بر تبعیت از رژیم غذایی بیماران دیابت نوع 2 انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در دو گروه ازمون و کنترل به باروش نمونه گیری صورت تصادفی ساده در دو گروه 30نفره در کلینیک دیابت شهر گنبد کاووس در استان گلستان در سال 1398 انجام شد. در گروه کنترل اموزش های روتین مراقبت در بیماران دیابتی و در گروه آزمون 6جلسه 45تا60دقیقه آموزش با محتوی الگوی فرآیند موازی توسعه یافته انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه 34 سوالی تبعیت از رژیم غذایی می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار spss21 با کمک آزمون تی زوج،تی مستقل و آنکوا انجام شد.یافته ها: آزمون کواریانس بعد حذف اثرپیش آزمون اختلاف معنی داری را بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر تبعیت غذایی نشان داد. (0.28=eta، 0.01=p)که 28درصد تغییرات پس آزمون می تواند به دلیل آموزش الگوی توسعه یافته موازی باشدنتیجه گیری: الگوی فرآیند موازی گسترده موجب افزایش تبعیت از رژیم غذایی در بیماران دیابتی می گردد. لذا با توجه به نتایج این مطالعه و اثر بخشی مدل فرآیند موازی گسترده بر تبعیت از رژیم غذایی بیماران دیابتی می توان گفت ایجاد نگرش مربوط به قابل کنترل بودن بیماری و عوارض بیماری، خودکارآمدی به عنوان پیش بینی کننده تبعیت از رژیم غذایی می باشد.

Effect of Extended Parallel Process Pattern on Diet Adherence in Type II Diabetic Patients

Introduction: Diabetes mellitus is one of the most common chronic diseases in the world, and one of its treatments is adherence to a diet. Numerous studies have shown that the most effective training programs are according to theorybased approaches. Extended parallel process paradigms are among health education models on the basis of fear, sensitivity, and selfefficacy of patients. Therefore, the present study aimed to investigate the effect of the extended parallel process model on diet adherence of type II diabetic patients.Materials and Methods: This experimental study was performed in two randomly divided intervention (n=30) and control (n=30) groups at Gonbad Kavous Diabetic Clinic in Golestan, Iran, in 2019. The control group received routine care education for diabetic patients, and the experimental group received six sessions of 4560 min training with the extended parallel process model. The data collection tool was a 34item diet adherence questionnaire. The data were analyzed by SPSS software (version 21) using paired ttest, independent ttest, and analysis of covariance (ANCOVA).Results: The results of ANCOVA after the removal of the pretest showed a significant difference between the two groups in terms of dietary compliance (P<0.01; Eta=0.28). Accordingly, 28% of posttest changes could be due to the extended parallel pattern training.Conclusion: Extended parallel process pattern increases diet adherence in diabetic patients. Therefore, based on the results of this study and effectiveness of the extended parallel process model on diabetic adherence of diabetic patients, it can be concluded that selfefficacy as a predictor of diet adherence is predictive of disease control and complications.