اثربخشی امیددرمانی بر سرمایه روان‌شناختی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو

مقدمه و هدف: امید نقش قابل‌توجهی در مقابله‌ با بیماری‌های‌ مزمن مانند دیابت دارد، به نظر می‌رسد ارتقای سرمایه روان‌شناختی بیماران مبتلابه دیابت، از استراتژی‌های ارتقای سلامت در آن‌ها باشد. مطالعات اندکی عوامل تاثیرگذار بر سرمایه روان‌شناختی بیماران مبتلابه دیابت را بررسی کرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی امیددرمانی بر سرمایه روان‌شناختی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روشها: پژوهش نیمه‌تجربی حاضر بر اساس طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با40بیمار مبتلابه دیابت مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهر سیرجان در سال98-1397انجام شد.نمونه‌هایی که به‌صورت هدفمند انتخاب شده بودند به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. بیماران گروه مداخله در هشت جلسه‌ یک ساعت و نیم که به‌صورت هفتگی برگزار می‌شد مداخله امیددرمانی بر اساس نظریه امید اشنایدر، هرث و راستون و مبتنی‌بر گزیده‌ای از اشعار مولانا با محوریت مباحث امید و مثبت‌نگری دریافت کردند. بر روی داده‌هایی که با استفاده از پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی لوتانز و همکاران، قبل، بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله جمع‌آوری شده بود در محیط نرم‌افزار22spss و در سطح معناداری0/05تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های مکرر انجام شد.یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری در سرمایه‌روانشناختی و مولفه‌های آن بین دو گروه مطالعه نشان داد (p<0/05) ضمن‌آن‌که اثر مداخله در بیماران گروه‌ مداخله پایدار بود و بین گروه‌ها اختلاف معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که امیددرمانی موجب افزایش سرمایه روان‌شناختی و مولفه‌های آن (امید، تاب‌آوری، خوش بینی و خودکارآمدی) در بیماران گروه مداخله شد. لذا درنظر گرفتن مداخلات امیددرمانی در برنامه‌ریزی‌های بهبود سرمایه‌های روان‌شناختی بیماران مبتلابه دیابت ضروری است.

Effectiveness of Hope Therapy on Psychological Capital of Patients with Type II Diabetes Mellitus

Introduction: Hope has a significant role in coping with chronic diseases, such as diabetes mellitus. It seems that the improvement of psychological capital in patients with diabetes is one of the strategies for health promotion in these patients.The aim of this study was to determine the effectiveness of hopebased therapy in psychological capital among patients with type II diabetes mellitus.Materials and Methods: This semiexperimental research was carried out on 40 patients with diabetes referring to the healthcare centers affiliated to Sirjan University of Medical Sciences, Sirjan, Iran, and Health Services in 20182019, using a pretestposttest design. The study population was selected through purposive sampling technique, and then randomly assigned to intervention and control groups. The intervention group received eight 90minute sessions of hope therapy. The intervention was based on the theory of hope proposed by Senyder, Herth, and Ruston and a selection of Molana poems focusing on hope and positivism issues. The data were collected in three stages namely, before, immediately after, and 3 months after the intervention, using the psychological capital Questionnaire developed by Luthans et al. data analysis was performed in SPSS software (version 22) using repeated measures ANOVA at a significance level of 0.05.Result: The results showed significant differences between the two groups in terms of the psychological capital and its components (P>0.05). In addition, the effect of intervention was stable in the intervention group.Conclusion: Hope therapy led to the improvement of psychological capital and its components (i.e., hope, resilience, optimism, and selfefficacy). Therefore, it is essential to consider hope therapy interventions when planning for the improvement of psychological capital in patients with diabetes.