اثربخشی ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کیفیت خواب و درماندگی روانشناختی افراد مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه و هدف: دیابت یکی از شایع‌ترین و پرهزینه‌ترین بیماری‌های مزمن است که محدودیت‌های زیادی در فعالیت‌های بیمار ایجاد می‌کند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کیفیت خواب و درماندگی روانشناختی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.مواد و روش ها: با استفاده از روش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل از بین مبتلایان به دیابت شهر دزفول و نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه 30 نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل انتخاب شدند. هر دو گروه با استفاده از مقیاس کیفیت خواب پیترزبورگ (1989) و پرسشنامه درماندگی روانشناختی (لاوبوند و لاوبوند، 1995) به عنوان پیش‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند و گروه آزمایش به مدت هشت جلسه آموزش ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس دریافت کردند. سپس از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای مقایسه پس آزمون هر دو گروه از روش تحلیل کوواریانس چند عاملی (مانکوا) ویک عاملی (آنکوا) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد.نتیجه گیری: ذهن‌آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کیفیت خواب، افسردگی، اضطراب و استرس افراد مبتلا به دیابت موثر است.

Effectiveness of Mindfulness-based Stress Reduction Training on the Quality of Sleep and Psychological Distress in Patients with Type II Diabetes

Introduction: Diabetes is one of the most prevalent and costly chronic diseases that imposes many limitations to the activities of the patient. Therefore, this study aimed to investigate the effectiveness of mindfulnessbased stress reduction training on the quality of sleep and psychological distress in patients with type II diabetesMaterials and Methods: This quasiexperimental study was conducted based on a pretestposttest design with a control group. In total, 30 patients with type II diabetes were selected randomly using a convenience sampling method and assigned to experimental and control groups in Dezful, Iran. Both groups were evaluated at pretest using the Petersburg Quality of Life Scale (1989) and the psychological distress questionnaire (Leobond and Leobond, 1995). In addition, the experimental group participated in 8 sessions of mindfulnessbased stress reduction training. Subsequently, both groups were evaluated at posttest. Analysis of covariance and multivariate analysis of covariance were utilized to compare the results at posttest.Results: The results showed a significant difference between the two groups regarding the mean scores of pretest and posttest (P<0.001).Conclusion: Mindfulnessbased stress reduction training has positive effects on the quality of sleep, anxiety, depression, and stress in people with type II diabetes.